Over een paar weken moet ik weer in Engeland zijn. Dit keer in de buurt van Manchester. Niet echt ín Manchester, maar dichtbij genoeg om even in de trein te stappen en er een middagje rond te kijken. 

Dat leek me tot een paar uur geleden een goed idee. 

Ik ben altijd fan geweest van The Smiths, maar dat was beslist niet makkelijk toen ik jong was. Vroeger haatte iedereen om me heen die band en als ik eerlijk ben, snap ik best waarom. Ik kan in elk geval heel goed begrijpen dat mijn vrienden de zanger de grootste aansteller aller tijden vonden. Er is tegenwoordig nog wel meer op hem aan te merken, maar goed, dat was toen nog niet bekend en ik vond dat jankerige eigenlijk alleen maar mooi. Dus ik bleef eenzaam fan. 

Pas jaren later kwam ik erachter dat er veel meer fans bestaan. Sommigen zelfs zo openlijk dat ze naar Manchester afreisden om zich daar in een Smiths-shirt te laten fotograferen voor de deur van de Salford Lads Club, de plek waar The Smiths een bandfoto hadden genomen die in de binnenhoes van The Queen Is Dead stond. 

Als ik toch in de buurt ben, kan ik daar misschien wel even gaan kijken, had ik bedacht. Ik heb geen T-shirt van The Smiths en ik hoef zeker niet op de foto, maar het zou toch best leuk zijn om die legendarische plek met eigen ogen te zien. 

Ik zocht op hoe ver het lopen was vanaf het station. Ongeveer drie kwartier, dat leek me prima te doen. Ik zette Google Street View aan en kwam toen in de saaiste woonwijk die je je kunt voorstellen terecht. Rijen met bakstenen huizen en aan de overkant van de weg een bedrijventerrein met alles voor de doe-het-zelver. 

Ik weet niet precies wat ik had verwacht, maar op de een of andere manier vond ik het behoorlijk teleurstellend. 

Tegen beter weten in heb ik toen wat andere plekken opgezocht waaraan wordt gerefereerd in de liedjes van The Smiths. Allemaal even weinig indrukwekkend. Of in elk geval kwam het niet in de buurt van de magische wereld die ik er in mijn hoofd van had gemaakt. 

Misschien hadden mijn vrienden met terugwerkende kracht toch meer gelijk dan ik dacht. Maar dan nog blijft het knap dat je zo mooi kunt zingen over zulke lelijke plekken. Alleen weet ik niet of ik die nou per se in het echt hoef te gaan zien. 

Minke Weeda