Wat lang duurt is lekker. En wat duurde het lang voordat Dancing On The Edge, het (solo-) debuutalbum van Ryan Davis (State Champion), in Europa werd uitgebracht. Liefhebbers van verhalende roots/americana kunnen hun hart ophalen. Wat lang duurt is lekker en de Ryan Davis neemt op Dancing On The Edge zeven nummers lang ruim de tijd. Op slotnummer Bluebirds Revisted na, klokt geen nummer onder de zes minuten en hij weet van meet af aan te boeien. 

Schrijvers zijn doorgaans op zoek naar de perfecte openingszin om de lezer te boeien. Welnu, Davis kan er ook wat van: “You got a new tattoo of an old tattoo,” opent hij na een korte muzikale intro van Free From The Guillotine. Mijn aandacht heeft hij en houdt hij. In zijn rol van singer-songwriter verhaalt hij met humor en wijsheid over sterfelijkheid en de reden waartoe wij op deze aardkloot zijn. Hij doet dat ondersteund met twangy deuntjes, die bedrieglijk eenvoudig lijken, maar verdomd knap in elkaar zitten. Bovendien heeft Davis de gave om op poëtische wijze de verbeelding van de luisteraar te stimuleren. 

Het valt niet mee om een favoriet nummer aan te wijzen. Flashes Of Orange kwalificeert wellicht nog het beste, omdat het een bepaalde warmte lijkt uit te stralen die gevangen lijkt in elkaar kunstig overlappende lagen van pedal steel en synths en de spaarzame, maar daardoor oh zo effectieve achtergrondzang. Maar ook het openingsnummer Free From The Guillotine grijpt direct bij de lurven en Junk Drawer Heart is bepaald niet te versmaden met een reeks rake observaties door Davis als fly on the wall, de alwetende verteller. 

Geholpen door de vijfkoppige The Roadhouse Band en diverse collega’s, waaronder vocale bijdragen van gasten als Joan Shelley, Will Lawrence en Catherine Irwin (Freakwater), weet hij nummers ongehaast te laten voortkabbelen op akoestische gitaar en pedal steel, zodat de luisteraar zelf ook onthaast. Daarmee is Dancing On The Edge, die als dubbelaar op vinyl uitkomt, een ultieme plaat om op weg naar huis een omweg te nemen, de snelweg te verlaten en een meer schilderachtige route te kiezen. Ook is hij uitermate geschikt om zachtjes af te spelen in de achtertuin op een zwoele zomeravond en zo de dag tot in de nacht op te rekken.