Oh ja, en verder nog deze week…

Walt Disco – The Warping
Ga je mee naar het oude West End van Londen? Dan boeken we ergens kaartjes voor een burleske theatershow met dansers met meters lange benen en wanen ons even in het Berlijn van de decadente jaren twintig. Zet The Warping op van Walt Disco en het voelt als een reisje naar een theatraal verleden. De band verblufte ons als eens tijdens een editie van Motel Mozaïque met een wervelende queer getinte show met meerdere blikvangers in de band, maar centraal Jocelyn Si die in gebaar en met een stem uit duizenden alle aandacht naar zich trekt. The Warping is het tweede album van de band. Muzikaal is het naast theatraal geworteld in de disco-indie uit de jaren tachtig en hoor je Spandau Ballet en Duran Duran doorklinken. Bekijk de video bij You Make Me Feel So Dumb maar eens; het is toch puur ‘New Romantics‘ in een nieuwer jasje en je ziet Steve Strange in gedachten met zijn duimpjes omhoog staan. The Warping staat vol vet klinkende discostampers die je voor je het weet meezingt en begeleidt met van die dance moves waarbij je je lichaam in rare bochten wringt. Verslavend lekker. (Lucky Number)

The World Of Dust – 13 Holy Nights
Muzikant, concertorganisator en platenuitgever Stefan Breuer giet op het tiende album uitgebracht onder de naam The World Of Dust zijn dromen in dertien al even dromerige experimentele tracks. De titel 13 Holy Nights verwijst naar de periode tussen 24 december en 6 januari waarin volgens antroposofen je in nauwer contact met de spirituele wereld kunt komen. In die periode in 2022 legde Breuer zijn dromen vast. Op de Tascam 388 waar hij als tiener al liedjes op begon vast te leggen. Hometapers snappen die liefde voor zo’n oude machine wel, en kijken er dan ook vast niet van op dat er zelfs een liedje op dit album naar is vernoemd. Wat betreft arrangement valt vooral op dat er geen gitaar aan te pas komt (als je een bas dan ook niet tot de gitaren rekent). Veel van de sounds in de collage-achtige nummers komen uit een Ensoniq ASR-10 sampler synth. Leuke details voor de nerds, wat de gemiddelde avontuurlijke muziekliefhebber moet weten is dat de muziek elementen draagt van Portishead tot en met Robert Pollard, zonder meer experimenteel genoemd mag worden, en bij beluistering weldadige rust oplevert. (Tiny Room Records)

Sam Morton – Daffodils & Dirt
Om maar een bruggetje te maken; wie de experimentele aard van de muziek van The World Of Dust kan waarderen moet ook even luisteren naar het album dat wordt uitgebracht onder de naam van actrice Samantha Morton. Morton ontmoette producer en oprichter/eigenaar van XL Recordings Richard Russel bij toeval in 2020 waarbij Russel getroffen werd door haar intense beleving van muziek. Ze hielden contact, wisselden ideeën uit en dat mondde uit in een sessie in een studio waar Morton haar stem leent aan soundscapes van Russel. Sferische muziek, autobiografische teksten, wat onvaste zoekende zang: dat zijn de hoofdbestanddelen van een plaat die je of fascinerend vindt, of ziet als een bevestiging dat een schoenmaker zich beter bij z’n leest houdt. (XL Recordings / Beggars)