Library Card – Nothing, Interesting ep

De komma in de titel van de debuut ep van Rotterdams Library Card is misschien veelzeggend. Het plaatst een rust tussen de woorden, een moment om misschien nog even te overdenken of de woorden wel goed zijn gekozen. De betekenis verandert er door, met enkel een komma tussen twee woorden. Elk woord staat ineens op zich, heeft een eigen zeggingskracht, bevrijd van de keten met het woord dat volgt of voorafgaat.

Met liedjes die titels dragen als Cognitive Dissonance of Kierkegaard wijst erop dat er weleens een boek wordt gelezen, over dingen wordt nagedacht, kennis is gemaakt met ideeën. En al die bagage is meegenomen in het schrijven van teksten over het hier en nu. Toegepast op de ontmoeting van mensen in het hier en nu, en zet een spotlicht op de absurditeit van het leven van alledag, zonder er de spot mee te drijven. Toegepast ook op de dingen die de muzikanten tot in het diepste van hun vezels raken; verlies, onzekerheid, schaamte.

Toen Library Card voor het eerst in het openbaar een podium op kroop in het Rotterdamse V11, was voelbaar dat deze band iets bijzonders brengt. Muzikaal vormt het drietal Emre Karayalçin op drums, Kat Kalkman op bas en Mitchell Quitz op gitaar een hechte eenheid. Virtuositeit op drums, effectief en strak basspel in combinatie met melodieus spel op gitaar dat op de juiste momenten uitmondt in verwrongen dissonanten vormen een voortdurend spannend – bij vlagen ronduit explosief – maar in klankkleur en melodie ook verleidelijk toneel voor de woorden van Lot van Teylingen. De voordracht van Van Teylingen houdt het midden tussen ‘spoken word‘ en praatzang. Als je de inhoud tot je door laat dringen, neig je ertoe het als een hogere kunstvorm te benoemen dan ‘praatzang’. Want Van Teylingen heeft wat te melden. En gaat daarbij gevoelige onderwerpen allerminst uit de weg. Alles wat nu het publieke debat domineert komt op deze ep in vijf liedjes langs: rollenpatronen, ‘mansplaining‘, eigenwaarde, gender, machte- én radeloosheid. Voeg daarbij het zeer persoonlijke For the world is hollow dat handelt over het verlies van je ouders, en veel meer indringend kan het in popmuziek niet worden.

Library Card giet dat in een vorm die toch ongemakkelijk bekend klinkt. En daar is uiteraard al veel over gezegd en geschreven. De vergelijking met tal van – met name – Engelse postpunkbands die zich bedienen van praatzang, meest prominent Dry Cleaning. Voer voor zure recensenten. Maar niet iets waar Library Card over in de rats hoeft te zitten. De al eerder genoemde muzikale omlijsting heeft genoeg unieke kenmerken om het vergelijkingsmateriaal te ontstijgen en de inhoud en passie waarmee Van Teylingen haar poëzie brengt, heeft werkelijk niets weg van een koele afgeschakelde presentatie van teksten met Engelse tongue-in-cheek-inhoud. Om over de productie van Daan Duurland en het geluid van Katzwijm Studio maar te zwijgen; met de mastering van Tammo Kersbergen is de sound uiteindelijk ook door een ringetje te halen.

Nothing, Interesting is een fantastisch visitekaartje van een jonge Rotterdamse band die aan het begin staat van hopelijk een lange aansprekende carrière. Of dat erin zit moet natuurlijk nog blijken, wat we hier horen zijn vier muzikanten die in een roes van verliefdheid op de onderlinge klik hun eerste werk maken. Als die roes ophoud, komt het erop aan of er meer inzit. De start is meer dan veelbelovend.