Eerder bracht Kim Janssen een ep en twee albums uit onder zijn eigen naam. Tegenwoordig gaat hij als artiest door het leven als Cape Sleep. Daarmee vervult Janssen zijn lang gekoesterde wens om in een band te spelen, omringd door muzikanten en zangers. Toch kiest hij er ook nu weer voor om diverse extra muzikanten in te vliegen. Geholpen door een keur aan collega’s – waaronder bijdragen van onder meer leden van Klangstof en Moss – weet hij zijn vierde album naar een hoog niveau tillen.  

Video Days lijkt een ode aan popmuziek uit lang vervlogen tijden. De naam Video Days is van nostalgie doordrongen en bevat onder andere verwijzingen naar synthpop uit de jaren 80 en softrock uit de jaren 70. Gedurende een half uur deelt Cape Sleep zijn visie op liefde, vriendschap en de wereld in het algemeen. Hoewel de acht nummers, die met uitzondering van slotnummer The Afternoons steevast tussen de drie en vier minuten klokken, weinig nieuws onder de zon van popland brengen, schuilt daarin juist de kracht van Cape Sleep. Dit is pop van de bovenste plank.  

Alle nummers, inclusief The Afternoons, met prachtige strijkers, zijn radiowaardig. Stuk voor stuk kan je er singles van trekken, zoals eerder gebeurde met Telephone, waarmee het album sterk opent en I Want To Be Your Friend.  Beide zijn goede voorbeelden van de veelzijdigheid van Cape Sleep, de eerste meer poprock, de tweede meer synthpop. Andere vermeldenswaardige nummers zijn The Movers, dat klein begint, maar tot slot groots uitpakt, Your House, dat liefhebbers van Fleetwood Mac zeker zal aanspreken en Cape Canaveral, dat valt te typeren als een mix van disco en glampop en dat bijzonder knappe arrangementen bevat.  

Met Video Days levert Cape Sleep onder leiding van Kim Janssen een album af dat geen zwakke broeders kent. Het is aangenaam luisteren op laag volume, maar pakt je na een flinke slinger aan de volumeknop pas echt goed bij de lurven. Wellicht ook een goede reden om Cape Sleep ergens live mee te pakken? De band is in maart on tour in Nederland. De albumrelease wordt gevierd met een optreden in De Nobel (Leiden), waarna achtereenvolgens Hedon (Zwolle), V11 (Rotterdam), De Helling (Utrecht) en Paradiso (Amsterdam) volgen.