Goed, we worden geacht om het onverwachte te verwachten en ons een voorstelling te maken van het onvoorstelbare. Volgens NAVO-admiraal Rob Bauer, politici en andere hotemetoten doen we er goed aan om ons alvast voor te bereiden op een oorlog. Ik krijg er gratis een flashback bij naar de donkere jaren tachtig, met een Koude Oorlog die het vriespunt naderde en angst voor de Bom.

Dat we stilaan richting de afgrond schuifelen, gezien het huidige politieke klimaat en het klimaat ‘tout court‘, is me duidelijk. Al zal dat schuifelen hier te lande waarschijnlijk in een polonaise gaan. Mogelijk overleven we deze crisis ook weer, in afwachting van de volgende en dan is het voor een muziekliefhebber als ondergetekende vooral de vraag of deze barre tijden net zoveel interessante muziek opleveren als destijds de 80’s. 

Het doemdenken is dus weer in zwang, maar in Limburg hebben we grotere problemen en is er vooral de hoop dat de Apocalyps ná het carnaval plaatsvindt. Hier in het zuiden dreigt een koude bieroorlog los te barsten, die de verbondenheid waar de ‘vastelaovend’ om wordt geroemd, verscheurt. Een volksopstand in Maastricht tegen de invoering van vijftig eurocent (!) statiegeld op bierbekers tijdens de dolle dagen, een publieksrevolte bij het Limburgs Vastelaovesleedjes Konkoer (zeg maar het provinciale songfestival voor toondoven), waar niet de publiekslievelingen, maar het fameuze duo Spik & Span (vijfvoudig winnaar van het LVK!) dankzij de ‘vakjury’ met de felbegeerde eerste plaats aan de haal ging en een oproer omdat hele hordes carnavalsvierders naast kaartjes grepen voor de grote buitenevenementen. Daar steken de ellende in Oekraïne en de mogelijk snode plannen die Vladimir met Europa heeft, toch enigszins schril bij af.

Ook al gesignaleerd, in het kader van een mogelijke oorlog en de kantelende tijdgeest: een artikel in de krant over de noodzaak van ‘preppen’. Nou heeft niet iedereen de middelen om in de achtertuin een bunker te bouwen die bestand is tegen een nucleaire aanval, maar voldoende drinkwater, lang houdbare etenswaren, een zaklamp en batterijen, zouden het einde der tijden ietwat aangenamer moeten maken. Toch even batterijen noteren op m’n boodschappenlijstje, want ik heb een paar draagbare platenspelers die op batterijen werken en in m’n kelder staan nog een paar flessen whisky. Een borrel en een muziekje bij het bekijken van een paddenstoelwolk, leuker kunnen we het niet maken.

De geesten worden stilaan rijp gemaakt voor oorlog. Of we ons bij een mogelijke aanval tegen de Russen kunnen verdedigen is zeer de vraag. De fabrieken die bommen en granaten produceren staan nog lang niet op punt. De capaciteit dient op korte termijn flink te worden opgeschroefd. En dat terwijl tot voor kort mijn grootste zorg het tekort aan capaciteit bij vinylperserijen was.

DJ 45Frank