We hebben de prijzenregen tijdens Eurosonic/Noorderslag weer gehad. Ik ben de tel een beetje kwijt, maar het zou goed kunnen dat er al gauw een stuk of 50 awards werden uitgereikt. Aan festivals, podia, artiesten, allerlei soorten muziekindustriemedewerkers en natuurlijk ook aan organisaties die uitblinken in duurzaamheid of diversiteit.
Het waren er zoveel dat het nog best knap was om iets te doen met muziek en níet met een prijs naar huis te gaan.
Toch is dat ons dat gelukt.
Waren we daar rouwig om? Natuurlijk niet, want de hoogst haalbare Groningse prijs is geheel buiten ons om toch maar mooi naar Rotterdam gegaan.
Sinds 1981 laat het poppodium Vera de bezoekers het beste concert van het jaar kiezen. Daar is een jaloersmakend mooie lijst uit voortgekomen. Die lijst zie je direct als je de zaal binnen loopt, want de naam van elke poll-winnaar is op de muur geschilderd.
Als je vooral van De Toppers of Martin Garrix of zo houdt, zullen al die namen je niet zoveel zeggen, maar ik denk dat elke band die de zaal van Vera binnenkomt danig onder de indruk is. En ik denk ook dat elke band daar extra goed speelt omdat ze toch de hoop hebben ook in die eregalerij terecht te komen.
Tot nu toe was een Nederlandse band dat nog nooit gelukt, maar vorige week is daar dus verandering in gekomen.
Er staat nu een band uit Rotterdam op de muur tussen al die legendarische namen.
Ik was al redelijk chauvinistisch, maar nu ben ik helemaal trots op onze stad.
Minke Weeda
Beeld en video zonder toestemming gepikt van Insta van Vera (red.)
MuziScene magazine 