Het is een van de leukste Nederlandse bands om live te gaan zien. Elk optreden is gegarandeerd uniek en energiek, kortom een feestje. Zelfs als je de muziek van de Rotterdammers maar vreemd vindt, zal je merken dat het optreden je in vervoering brengt en dat heeft alles te maken met het visuele spektakel, dat de groep niet schuwt. Neem de groene schmink, die de gezichten van de bandleden een buitenaards aanzien geeft. Misschien werkt de make-up als een masker, waardoor de bandleden zich onaantastbaar voelen, al vermoed ik dat het met name hun persoonlijkheden zijn die voor de gekte op en om het podium zorgen.  

Maar genoeg aanloop, het is tijd voor de stagedive, want plotseling was daar een nieuwe Smudged ep. Dat er iets aan zat te komen, had de oplettende muziekliefhebber al door, want begin november verscheen een single: Marie de Hautefort Wants to Wear Bikinis Like The Girls in Italy (in A Major). Het is niet alleen de langste titel van de ep, het is meteen ook het langste nummer. Een heerlijke binnenkomer, die mede door de vette Franse spraakzang – “Le saveur danse asynchrony” herinneringen oproept aan Plastic Bertand – un pain au chocolat, deux croissants / pouvez vous profiter, pouvez vou profiter? – al is het meer kraut dan nouveau vague, vaag is het wel. Zo vaag dat het bijna hypnotiserend is, niet in de laatste plaats door het van een weerhaakje voorziene refrein. Bovendien zien we zanger Bart Hoogvliet moeiteloos voor ons geestesoog in een Italiaanse bikini tijdens een Smudged-optreden, maar dat terzijde.  

Met Louis XIII King of IX (I Like Money), de tweede single van Eras Of Opulence – Melodies of Historic Wealth, lijken we nog even in Franse sferen te blijven, al is de verwijzing naar de voorganger van de Zonnekoning die inderdaad op negenjarige leeftijd tot koning van Frankrijk werd gekroond het enige wat Frans is aan dit nummer. En dat geldt ook voor Le Petit Corporal, dat op de titel na volledig Engelstalig is, terwijl het tempo omhooggaat en je gerust kunt stellen dat het en een tandje steviger is dan de twee vorige nummers en daarom live ongetwijfeld voor een dampende pit zorgt. 

Opvallend aan de nummers op Eras Of Opulence – Melodies of Historic Wealth is dat de ze langer lijken te duren dan ze in werkelijkheid zijn. Het zal komen omdat ze zo rijk zijn gevuld, al lijkt het ook alsof de band daarvoor niet eens zijn best hoeft te doen – alsof het als vanzelf gaat. Smudged heeft duidelijk zijn draai gevonden, al kan dat niet worden gezegd voor de timing van het uitbrengen van de ep, getuige een post van de band op Insta. 

“nou, haha… ik weet niet of ik iets fout heb gedaan, of dat er een fout zit in onze digitale distributeur, maar de ep staat ineens op Spotify… (…) Morgen komt Louis uit, dan delen we gelijk ook dat de EP uit is. (bij dezen? – red). Volgende week delen we Caporal nog los met video, week erop Gonna Lie nog los met video.” 

Blijkbaar moesten fans warmdraaien middels een reeks single-releases, inclusief bijpassende videoclips. We doen dus net of we het repetitieve en daarmee wederom hypnotiserende Politics (UGH!), hierboven treffend omschreven als Gonna Lie, nog niet hebben gehoord. (houd onze playlist in de gaten – haha!). Gelukkig werd slotnummer My Heart Will Go On (Orca Song) niet genoemd, dus mogen we daar wel over schrijven. Heerlijk nummer, kruising van The Cure, Yard Act, Kraftwerk, New Order, en godzijdank geen Céline Dion.  

Wie de hoes van Eras Of Opulence – Melodies of Historic Wealth nader bestudeert zal er niet van opkijken dat de ep al dan niet bewust eerder dan de geplande datum uitkwam. Early Music, is de eerste kreet die men tegenkomt. Ons spijt het geenszins, want hoewel het natuurlijk hartstikke leuk is om mondjesmaat gevoed te worden met nieuwe singles, in Smudged verslikken wij ons maar al te graag. De vier groene Rotterdammers zijn namelijk dé uitzondering die de regel bevestigt dat overdaad schaadt en Eras Of Opulence – Melodies of Historic Wealth is daarvan het ultieme bewijs.