Ik maak me zorgen. Door de constante stroom aan nieuwbouwprojecten in Rotterdam, verdwijnt er ruimte voor popcultuur. Voor een gemeente die zo hamert op talentontwikkeling is dat toch best raar. Als er geen kleine clubs en podia zijn, waar moeten dj’s en muzikanten dan hun vak leren? 

Uit onderzoek blijkt steeds weer dat het kleinschalige culturele aanbod een van de belangrijkste redenen is voor mensen om zich in een stad te vestigen. Als de populariteit van een stad stijgt, gaan de huizenprijzen omhoog en daarmee ook de WOZ-inkomsten. Het culturele aanbod trekt mensen naar de stad die ook geld uitgeven aan restaurants, parkeergarages, of het openbaar vervoer. 

Het geld dat in cultuur wordt gestoken, verdient zichzelf dus weer terug. Bovendien zorgt het voor een veiligere stad. Ik loop in elk geval ’s avonds liever door een straat vol nachtclubs dan door een verlaten buurt. 

Je had vroeger een regeling dat 1,5% van de totale bouwsom van een overheidsgebouw moest worden gereserveerd voor het aanbrengen van kunst. Misschien bestaat die regeling wel nog steeds, ik heb nog nooit iets gebouwd, dus helemaal zeker weet ik dat niet. Hoe dan ook, ik pleit voor een aangepaste versie. 

Als je in het centrum van Rotterdam een nieuw gebouw wilt neerzetten, dan ben je verplicht om één ruimte geluidsdicht te maken en van geluidsapparatuur te voorzien. Er moet minimaal 100 man in kunnen, maar meer mag natuurlijk ook. Die plek moet je dan 10 jaar voor een symbolisch bedrag verhuren aan een organisatie die er wekelijks bands en dj’s programmeert. 

Op die manier krijgen de komende tien jaar niet alleen artiesten de kans zich te ontwikkelen, ook de toekomstige organisatoren hebben dan de mogelijkheid om het vak onder de knie te krijgen. En er hoeft helemaal niemand meer te klagen dat er in Rotterdam nooit wat valt te beleven. 

Er zullen vast te veel haken en ogen aan dit plan zitten, maar je staat als stad toch gewoon voor lul als je popcultuur niet fatsoenlijk de ruimte biedt? Hopelijk kan er dus iemand een beetje snel met een werkbare oplossing komen. 

Minke Weeda