Ik ben altijd benieuwd hoe andere partijen dingen productioneel aanpakken en ik had daarom dit weekend best mee willen kijken achter de schermen van het concert van Burna Boy dat niet doorging. 

In een uitverkocht Gelredome heeft een concertorganisator besloten mensen tot 23.00 uur te laten wachten om vervolgens te laten weten dat de artiest niet zou optreden. 

Dat was ook schier onmogelijk geweest, want kennelijk is hij überhaupt nooit in de buurt van het Gelredome geweest. Wat bezielt je dan als organisatie om niet in te grijpen hè? Of werden zij door een manager aan het lijntje gehouden en kregen ze om het kwartier te horen dat hij er nu echt bijna was? 

De sfeer moet in dat productiekantoor toch op z’n minst wat gespannen zijn geweest. Zou iedereen elkaar de schuld hebben gegeven? Zou er een optimistische stagemanager zijn geweest die bleef roepen dat het allemaal wel goed zou komen? Heeft uiteindelijk een communicatiemedewerker gezegd: ‘Ik tweet wel even dat het aan de lokale autoriteiten ligt, daar heeft iedereen vast begrip voor’?

Het moeten fascinerende uren geweest zijn, daar backstage. Het meest verrassende vind ik dat er blijkbaar helemaal niemand heeft gezegd: ‘Dit kunnen we niet maken naar de mensen die een kaartje hebben gekocht.’

Inmiddels is er een vervangende datum voor het concert gevonden en Burna Boy heeft in eerste instantie laten weten dat iedereen aanspraak kan maken op gratis vervoer. Dat leek me productioneel een behoorlijke klus. Ik stelde me voor dat er bussen voor tienduizenden mensen worden ingezet, of had hij verzonnen dat iedereen een taxibonnetje mag inleveren? 

Ik bedacht me ook meteen dat er dit weekend graag bij geweest was, maar dat ik bij nader inzien nog liever een dagje mee zou lopen met degene die dat zou gaan regelen.

Binnen 24 uur bleek het toch anders te zitten; er gaan vanuit vier steden een paar bussen rijden. Dat is productioneel niet zo ingewikkeld, maar veel liefde voor je kaartkopers spreekt er nou niet uit.

 

Minke Weeda