Heb je tijd, of wil je even aan de brandende zon ontsnappen? Check dan deze!

Sofie Winterson – Southern Skies
Sofie is een duizendpoot. Ze woont momenteel in Los Angeles, heeft een geschiedenis met samenwerkingen met een groot aantal artiesten zoals Fatima Yamaha, San Holo, Golden Vessel en we kennen haar als lid van Mich. Voor corona maakte ze samen met Benny Sings een ep’tje en na al dat gedoe zochten die twee elkaar weer op omdat het kennelijk beklijfde, dat samenspel. Het mondt uit in een buitengewoon opgeruimde plaat – nergens ‘clutter‘ te bekennen – die je een zoektocht zou kunnen noemen naar een perfect popliedje. Het heeft iets jaren 70’s, kwaliteitspop. De liedjes én de arrangementen klinken bovenal kristalhelder. Niks geen moeilijk doen. Gewoon bloedmooi. (Excelsior Recordings)

Nothingheads – Sunlit Uplands
Stiekem worden ze vergeleken met PiL. Misschien vanwege de snerende zang van zanger Rob Fairey in een nummer als 3000 Years in Showbusiness. Maar leg er Beam Engine naast en dan denken wij toch vooral aan de overrompelende orkaankracht van bijvoorbeeld Metz. De ep van het uit Londen afkomstige drietal Nothingheads bevat maar vijf liedjes maar na zo’n stevige boterham kun je er weer even tegenaan. En het klinkt heel beloftevol: meer, meer, meer! (Just Step Sideways Records)

King Krule – Space Heavy
Het vijfde album vande Brit Archy Marshall alias King Krule herbergt alles wat hij op vier albums hiervoor uitprobeerde. Verwacht een palet aan sounds die je niet elke dag hoort, liedjes die je blijven verrassen en veel afwisseling in sferen en genres. (XL Recordings / Beggars)

Gengahr – Red Sun Titans
Artrockers Gengahr maakten eerder al eens indruk op ons met hun vindingrijke en goed klinkende liedjes met een goed ontwikkeld gevoel voor wat een popsong nodig heeft. Red Sun Titans brengt niet veel nieuws onder de zon, dus dat wil zeggen dat het een album is vol energieke en vooral melodieuze artrock. En die ga je met dit mooie weer óf leuk vinden óf je vindt het wat te veel tegen populair aanleunen, dat het op A-ha lijkt en daarom in de hap-slik-weg categorie thuishoort. (Liberator Music)

Decisive Pink – Ticket To Fame
Typische act voor Fire Records. Moderne verpakking van geluiden die heel erg 80’s klinken. Luister maar naar opener Haffmilch Holiday met elektronische beats die zo van Visage zijn overgenomen. Ze hebben bovendien heel goed geluisterd naar Fad Gadget, het minimalisme-met-knipoog van The Flying Lizards en avant garde a la Tuxedomoon. En toch is het weer leuk, deze ‘rewrap‘ van wat we al kennen. De samenzang is prima verzorgd, de liedjes beklijven, de geluidjes uiterst genietbaar. (Fire Records / Konkurrent)

Ultra Q – My Guardian Angel
Jakob Armstrong is de jongste zoon van Green Day frontman Billie Joe. Muziek en de bijbehorende levensstijl is het met de paplepel ingegoten. Nu is zijn tijd aangebroken. Na een ep en een bijdrage aan de ‘soundtrack’ van een game verschijnt zijn eerste album. Hij zegt beïnvloed te zijn door bijvoorbeeld Interpol en The Strokes. Maar ja, dan hoor je de punkrock hooks in VR Sex en dan blijkt de appel toch niet te ver van de boom gevallen. (Virgin)