Thelonious Monster? Is dat niet die (punk)rockband die een wereldhit had met het nummer Body and Soul? in de jaren negentig? Gaven zij in 1993 niet een legendarisch optreden op Pinkpop waarbij zanger Bob Forrest hoog in een lichtmast klom? Bestaan die dan nog?

Door: Ronald Klootwijk

Jazeker! Het laatste wapenfeit van de in 1984 in Los Angeles opgerichte formatie dateert weliswaar uit 2004 (California Clam Chowder), maar zestien jaar later is daar dan de opvolger genaamd Oh That Monster.

Met opener Disappear wordt meteen duidelijk dat het zeskoppige Monster niets aan kracht heeft ingeboet. Integendeel: de energie spat ervan af, vies, vuig en vurig in de positieve zin van het woord. Het toegankelijke Buy Another Gun is de terechte single van het album, een heerlijke catchy rocksong waarin één van Amerika’s grootste problemen aan bod komt: de (on)veiligheid op scholen. En in het nummer Sixteen Angels is te horen waarom de band vernoemd is naar de jazzmuzikant Thelonious Monk: het nummer wordt rustig opgebouwd naar een geniale climax waarin uiteindelijk het hele blazers-register wordt opengetrokken.

Thelonious Monster heeft, met een belangrijke bijdrage van Josh Klinghoffer (ex-Red Hot Chili Peppers) op gitaar een ijzersterk en divers album afgeleverd en is anno 2020 nog steeds relevant. Het is niet toevallig dat Oh That Monster op Election Day uitkomt, want hiermee wil Thelonious Monster benadrukken dat dit voor hen de belangrijkste plaat in hun oeuvre is en dat doe je op de belangrijkste dag van het jaar.

De hoes is door niemand minder dan Robert Fisher ontworpen die alle albums van Beck en Never Mind van Nirvana heeft gecreëerd: je kind moet ten slotte wel in een mooie jas naar buiten.

IJs en weder dienende komt de band in juni 2021 voor een viertal cluboptredens en Pinkpop naar Nederland. De lichtmasten zullen deze keer wel onaangeroerd blijven, maar over de intensiteit op het podium hoeft men zich geen zorgen te maken: kopen die plaat, kopen die kaarten!