In Perron kijkt de toiletjuffrouw me wat verveeld maar dankbaar voor m’n muntje aan. Leuk hoor, die mensen die er nu zijn, maar normaal lopen hier duizenden mensen hè, bij techno-avonden. En bij het uitspreken van de muzieksoort kijkt ze me een beetje onderzoekend aan of ik wel snap wat dat is. Daar steekt dit allemaal toch wat lauwtjes bij af, vindt ze. Ze mist … Lees verder Left of the Dial dag 3 : ‘Goddamn, tranen in m’n ogen’