Dawn Brothers is toe aan zijn zesde album, zijn zevende als je Double Cream, dat hij samen met DeWolff maakte meetelt. Daarmee komt het Rotterdamse viertal op een mooi moyenne van een album per jaar. Je kunt dat gerust constant noemen en dat geldt ook voor de muziek die hij maakt. Wederom is het een uitstekende mix van folkrock, blues en soul die klinkt als … Lees verder Dawn Brothers – Cry Alone
Americana liefhebbers opgelet, want er is een nieuw album van Reto Burrell. Maar waarschijnlijk wisten jullie dit allang, want met elf studio-albums sinds 2001 zal de productieve Zwitserse singer-songwriter geen onbekende zijn. Voor zijn twaalfde album, simpelweg XII genoemd, verruilde hij zijn vertrouwde aanpak van liedjes schrijven en opnemen echter voor een andere methode, die hem meer uitdaagde. Het idee hiervoor ontstond tijdens een … Lees verder Reto Burrell – XII
Toen ik ruim een jaar geleden voor het eerst naar Yellofox luisterde, had ik er moeite mee te geloven dat het een Nederlandse band is, want dit zestal laat op For The Dreamers een seventies-indie-americana sound neer om je vingers bij af te likken. Dat er nu een vervolg is in de vorm van de akoestische ep Dream On, is dan ook zeer verheugend. De … Lees verder Yellofox – Dream On
Twee jaar geleden mocht ik al eens een album van Christien Oele, beter bekend als VanWyck, recenseren. Ik was daar blij mee, want wat kan die vrouw liedjes schrijven en mooi zingen. Destijds schreef ik dat VanWyck een van Nederlands best bewaarde geheimen van Nederland is en dat daar maar eens verandering in moet komen. Blijkbaar is dat niet gelukt, want ik zag haar nieuwe … Lees verder VanWyck – Dust Chaser
Ik kan nauwelijks geloven dat het alweer drie jaar geleden is, dat Calicos met zijn sterke debuutplaat mijn hart veroverde. Dus ik dacht: Alweer een album? Maar dat valt wel mee dus. Net als voor The Soft Landing nam het het Antwerpse zestal de tijd voor de opvolger, die wederom de tijd en dat loont. Sugarcoat It klinkt aan de ene kant vertrouwd, maar is duidelijk … Lees verder Calicos – Sugarcoat It
Het vijfde solo-album van Eric Devries, Traveler’s Heart begint veelbelovend voor wie meer van bluegrass houdt dan van country- of folkgeörienteerde americana. Openingsnummer Shadow Of A Man, dat ook als single uitkwam is uptempo en geeft direct een goed beeld van wat de luisteraar nog meer kan verwachten. Dat geldt ook voor het titelnummer, dan als tweede single uitkwam, maar waarvan het tempo een stuk … Lees verder Eric Devries – Traveler’s Heart
Wat in het vat zit, verzuurt niet. Wat dat betreft is het dus helemaal niet erg dat we sinds eerste single Lazy Heart, die reeds eind november 2023 verscheen, tot vandaag hebben moeten wachten op het verschijnen van het nieuwe album van de Belgische formatie Douglas Firs. Bovendien waren er goed gedoseerde zoethoudertjes. In februari van dit jaar verscheen Back To That Day, in mei … Lees verder Douglas Firs – Happy Pt.2
Wat lang duurt is lekker. En wat duurde het lang voordat Dancing On The Edge, het (solo-) debuutalbum van Ryan Davis (State Champion), in Europa werd uitgebracht. Liefhebbers van verhalende roots/americana kunnen hun hart ophalen. Wat lang duurt is lekker en de Ryan Davis neemt op Dancing On The Edge zeven nummers lang ruim de tijd. Op slotnummer Bluebirds Revisted na, klokt geen nummer onder … Lees verder Ryan Davis & The Roadhouse Band Dancing On The Edge
Het geluid van Jupiter Was Close is ongekunsteld en eerlijk. Akoestische gitaar lijkt de hoeksteen en ook de zang is naturel. Op de debuut-ep van het viertal uit Doetinchem staan vier tracks. Zelf omschrijft het kwartet zijn muziek als folkpop met een randje. Wie ben ik om dat tegen te spreken, vooral omdat het de lading goed dekt. Het knappe van de vier nummers op … Lees verder Jupiter Was Close – A Giant Leap
The Stone Souls afficheert zichzelf als “The sound from the meadows of Old-Zevenaar” en dat spreekt mij meteen aan. Nog aansprekender is de soundtrack Splinter, die voorafgaand aan de première van de gelijknamige film in september 2024 nu al verschijnt. De synopsis van de film wordt verteld door de titels van de vijf nummers die samen een gedicht vormen: All I Want A Place To Rest … Lees verder The Stone Souls – Splinter
MuziScene magazine 