Bony Macaroni is een jonge punkrockband. Het viertal uit Arnhem zette zijn naam op de kaart in maart 2023, toen zijn aanstekelijke debuutalbum The Big Bucks uitkwam. Nu pakt het de draad op, maar van een moeilijke tweede, zoals vaak wordt beweerd, lijkt geen sprake, want met opvolger Death Drive pakt Bony Macaroni uit, alsof het niets is.  

Kon je van het debuut nog zeggen dat het een coming of ageplaat is, op Death Drive is te horen dat de band is doorgegroeid naar het angry young manstadium. Er is van alles gaande in de wereld en als je dan begin twintig bent, dan vind je daar natuurlijk ook weer van alles van. Dus net als op bijvoorbeeld The Claw van het debuutalbum – toevallig een van mijn favorieten – is de sfeer soms behoorlijk grimmig, maar dankzij een smeuïg emosausje zijn de nieuwe nummers vrij gemakkelijk te verteren en is Death Drive uitgegroeid tot de ultieme soundtrack van de teloorgang van jeugdige onschuld.  

Van albumopener Katapult, die weliswaar met akoestisch gepingel begint, gaat direct dreiging uit. Vanaf het tweede couplet klinkt het zelfs als een stadionrockwaardig nummer. En zo worden we letterlijk het album in gekatapulteerd, naar titelnummer Death Drive, waarmee de beuk er volledig in gaat. Is het om te doseren, of omdat de Macaroni’s zo veelzijdig zijn, dat ze met Dumb (so stupid) enigszins gas terugnemen? Dit emo-poprocknummer klinkt als een rechtstreekse klassieker. 

Ik kan slechts raden hoe het is om als twintiger in de jaren van 20 van deze eeuw op te groeien, maar dankzij Death Drive van Bony Macaroni krijg ik een aardig idee. Neem, The Rotting 20s, dat evenveel radiopotentie heeft als de reeds uitgebrachte singles van het album of The Ends of The Earth, en je begrijpt wat ik bedoel. Die laatste is overigens wat mij betreft de absolute uitbijter van Death Drive. Het is dansbaar, heeft een heerlijk, goed mee te zingen refrein en een positieve vibe, ondanks dat de titel anders doet vermoeden. Hoe anders is dat op het hartverscheurende slotnummer Inanimate, waaruit een te meer blijkt dat Bony Macaroni niet ongevoelig is voor hetgeen er aan onrecht in de wereld is. Wat een uitsmijter! 

Met Death Ride levert Bony Macaroni een overtuigend tweede album af, dat bol staat van tracks die het live ook uitstekend zullen doen. Mocht je de kans hebben, check de band dan ook vooral in levenden lijve ergens in het land, bijvoorbeeld tijdens de album-relaseparty op 11 september in Luxor Live, in thuisstad Arnhem.