Ook verschenen onlangs, en wellicht voor je de moeite waard om er even kennis van te nemen.

Night Collectors – Heat & Fury
Viertal uit de San Francisco Bay Erea. In vijf tracks geven ze een helder beeld wat hen boeit: psychedelische drone op basis van repeterende patronen, fuzzy gitaren en een sound die klinkt alsof ze wat mic’s bij elkaar hebben geraapt en alles in een schimmelige kelder hebben opgenomen. Die sound staat de lange eentonige kraut-achtige tracks prima. Waan je 25 minuten lang met je hoofd in ze zeemist. (Aagoo Records)

Clearly Confused – Near Mint
Voor nostalgische punkpop-liefhebbers kan Clearly Confused, afkomstig uit de omgeving van Nijmegen, hun gloednieuwe ep ook nog op cd leveren! Ze snappen goed hoe je moet intappen op jaren tachtig en negentig punkpop-gevoelens. Luister maar naar hun ep-tje Near Mint met vijf pakkende stuiterende liedjes met kenmerkende backing vocals. Leuk, maar mag misschien alleen nog op punten wat scherper en vuiger. (Eigen beheer)

Distant Relatives – Distant Relatives
Snijdende postpunk / noiserock uit Leipzig. De zang van Marleen volgt alle zeven tracks een eigen toonhoogte-plan, terwijl een gierende gitaarpartij de pompende bas en maniakale drums van een smaakvolle ruige jas voorziet. Met een postpunkdisco-uitstapje in de vorm van Eyes & Lies. Denk qua sfeer aan The Cramps meets Crime & The City Solution, denk aan muziek voor vochtige kelders. Je moet er maar net van houden. (It`s Eleven Records)

Arliston – Disappointment Machine
Brits duo maakt een album waarmee ze kennelijk The National naar de kroon willen steken. De twaalf liedjes op debuutplaat klinken dankzij de stem van Jack Ratcliffe die in alle opzichten sterk lijkt op die van Matt Berninger is het alsof je een nieuwe plaat van The National hoort. Alleen mist het scherpe randje dat The National met name in het verleden nog had. Het prima songmateriaal van Arliston beweegt zich vooral in het zachte, ingetogen en introverte. Hoewel je je kunt afvragen welke zin het heeft om de muziek van je helden zo dicht te proberen te benaderen, slaagt Arliston het op deze mooi klinkende plaat indrukwekkend goed in. (Sob Story Records)

Maribou State – Hallucinating Love
Na een gedwongen pauze – Chris Davids heeft in de tussentijd een hersenoperatie moeten ondergaan – zijn Davids en Liam Ivory alias Maribou State terug met een nieuw album Hallucinating Love. Alle kenmerken die de muziek van het duo zo aangenaam maken, keren dubbel en dwars terug. Niets schokkends nog altijd, geen scherpe randen, maar rustige en aangename dansmuziek met opvallend lekkere baslijnen. Maribou State is als een mix van Caribou, Weval, Jungle tot en met laten we zeggen Röyksopp, maar dan vervat in liedjes-achtige tracks waarvoor het duo prima zangers weet te vinden om het nog meer poppy te maken. Gewoon lekkere muzak. (Ninja Tune)