De Nijmeegse indierockband Foxlane brak in 2018 door met de single Birmingham. In datzelfde jaar ging de band er ook vandoor met de publieksprijs van De Grote Prijs van Nederland en verzekerde zichzelf van een aan Popronde 2019. Niets leek de Nijmegenaren in de weg te staan om bij een groter publiek door te breken met een verpletterend debuutalbum, maar gek genoeg moesten we daar op wachten tot 2024.  

Nog gekker is dat Foxlane met het uitkomen van dit debuut bovendien afscheid neemt en zichzelf opheft. Met I’ll Be Your Mirror laat Foxlane namelijk horen hoe hij is gegroeid. Het zevental nummers is een uitgekiende mix van diverse stijlen. Soms doet het Nijmeegse kwartet denken aan een Amerikaanse collegeband als Oxes, die bij kenners vooral wordt gewaardeerd om zijn vorm van mathrock. De combinatie van jazz(rock) en post-punk die Foxlane laat horen is wellicht iets toegankelijker, maar daarom niet minder briljant.  

Vier van de zeven tracks kwamen eerder uit als single, drie daarvan stonden in een van onze wekelijkse playlist, en zouden dus bekend kunnen voorkomen. Onder aanvoering van frontman Guus Timmermans verkent de band thema’s als zelfreflectie, sociale druk en de zoektocht naar identiteit. Albumopener Reflect geeft meteen een mooi voorbeeld van wat we kunnen verwachten. Het is opgewekt met catchy gitaar, eigenwijze bas en voortstuwende drums. Het wordt gevolgd door Think About It, dat tegendraadser is. Het is alsof de ritmes botsen – of net niet, omdat de verschillende instrumenten hier toch mooi samenkomen, terwijl je het gevoel hebt, mede door de indringende vocalen, dat dit nummer oneindig kan doorgaan. Messed Up heeft een onweerstaanbaar ritme, fijne breaks en heerlijke baslijn.  

Het album wordt afgesloten met drie singles, waarvan de langste, Coffee wat mij betreft de uitbijter op dit album is. Je vraagt je af hoeveel koppen koffie de bandleden hebben gedronken tijdens het opnemen van deze funky-indie track. Ze gaan er in elk geval lekker op. Het wordt gevolgd door het vrij rustige Price Of Luxury, dat ondanks minimale lyrics luxe aanvoelt. Het is in elk geval een fijne opmaat naar slotnummer Spy Game, een poppy nummer dat mogelijk het meest toegankelijk is. Terwijl het vordert, bedenk ik mij hoe jammer het is dat Foxlane ermee stopt. Dat het abrupt tot een einde komt is wel zo toepasselijk, maar het voelt ook alsof een pleister ruw wordt verwijderd. Ergens schrijnt dat, maar met dit album op zak kan Foxlane altijd beweren op het hoogtepunt te zijn gestopt.  

In elk geval vertrekt Foxlane niet met stille trom, want op zaterdag 15 februari neemt de band afscheid met een optreden in Doornroosje. De band wordt daarbij geholpen door niemand minder dan de Amsterdamse Britrockers Queen’s Pleasure en de Nederlandstalige Nijmeegse indiepoprockers Misprint.