Die Dry January loopt tot nog toe als een tierelier. Oudejaarsavond bracht ik door omstandigheden home alone with a bottle of poor man’s champagne (Spa rood) door, waardoor de enige kater die ik op 1 januari had een rooie was, genaamd Marx. Een kater die is aan komen lopen en me al een paar jaar gezelschap houdt. Niet dat ik me gebonden voel aan die Dry January. Ik ben alleen een gezelligheidsdrinker en tot op heden is het kennelijk niet gezellig genoeg geweest om te pilzebieren. Of het na 20 januari gezelliger wordt, nadat die oranje mongool en zijn bende big tech reetlikkers opnieuw aan de macht komt in de USA, waag ik te betwijfelen. Maar misschien is dat júist een reden om het op een zuipen te zetten.
Die vrijwillige drooglegging wat alcohol betreft, zal me verder dus een zorg wezen. Wat wél een beetje begint te wringen, is dat ik in januari nog droog sta wat betreft concerten. Hier in het zonnige zuiden nog niks op de radar waarvoor ik in de auto spring en naar een poppodium kar. Het jaar 2025 komt zoals wel vaker nogal langzaam op gang, maar er gloort hoop aan de horizon, al moet daar tot het eind van de maand op gewacht worden. Dan is het ook gelijk goed raak. Een theatervoorstelling over Louis Armstrong en diens muziek. Een benefiet op diverse locaties in Heerlen voor het onlangs door brand verwoeste poppodium de Oefenbunker in Landgraaf. Tip: check de Facebook-pagina van de Oefenbunker, kom naar de benefiet en als dat niet lukt, doneer wat van je zuurverdiende centen aan dit onmisbare poppodium in Limburg, wanneer broedplaatsen voor alternatieve muziek je na aan het hart liggen. Verder is er nog het maandelijkse muzikale ontdekavondje 043 (Zero For Three, oftewel drie veelbelovende, jonge bands voor nop in de Maastrichtse Muziekgieterij). Plus The Brian Jonestown Massacre in 013 Tilburg, waarbij te hopen valt dat voorman Anton Newcombe in een goede bui is en niet met – zoals een tijdje geleden – met bandleden op de vuist gaat en de boel voortijdig uit de klauwen giert. En dan tot slot nog één van die ondergewaardeerde bands uit de new wave/postpunk van de 80’s: The Chameleons in Grenswerk Venlo. Altijd afwachten hoe zo’n band de tand des tijds heeft doorstaan, vingers gekruist.
Nog even op een houtje bijten dus, maar dan binnen een week een stuk of vijf concerten. Zoals ’t heurt. Daar moet en zal op gedronken worden.
DJ 45Frank