Er zijn een hoop zaken waar ik een gloeiende hekel aan heb. Kaas. Hard plastic verpakkingen waar een kinderslot op lijkt te zitten en die je alleen met het nodige bloedvergieten geopend krijgt. Weggebruikers die richting aanduiden een luxe vinden die voor speciale gelegenheden dient te worden bewaard. Influencers. Zo’n 99% van alle politici in binnen- en buitenland. Zelfscankassa’s. 

De lijst is eindeloos. Daar mag nog aan toegevoegd worden: aftermovies van festivals. Nou ben ik in principe tegen lijfstraffen, maar de marketingjongen of -meisje die de aftermovie heeft bedacht, mag van mij zweep- of stokslagen krijgen. De aftermovie is het ‘nèh nèh-nèh-nèh-nèh!’ van dat strontvervelende joch tegen die olifant in de Rolo-reclame van vroeger.  Oh, kijk eens hoe fantastisch het was en wat je allemaal gemist hebt, sukkel ! Haast je onmiddellijk naar de voorverkoop en zorg dat je er volgend jaar wél bij bent, droeftoeter! Zie al die bloedmooie mensen eens eindeloos plezier hebben op dit on-ver-ge-te-lijke feest, met artiesten die allemaal de show van hun leven hebben gegeven in dit paradijs op aarde, verschoppeling! Wat ging er in je bolle kop om, om hier nee tegen te zeggen? Je moet wel een verdomd goede reden hebben gehad om hier niet bij te willen zijn. Een kat met steenpuisten die elke dag viermaal met een crème dienen te worden ingesmeerd en die niet alleen kan worden gelaten? Schoonmoeder overleden? Een acuut geval van holstrontverklontering? En dan nog: ‘get over it!’ Je had erbij moeten zijn, sneuneus!

Het ergst van al is een almaar uitdijende plaag in de aftermovies en iets waar met harde hand tegen opgetreden dient te worden (een petitie om deze gruwel tegen te gaan is in de maak): het met twee handen vormen van een hartje. Het lijkt in de verste verte niet eens op een hartje! Eerder op een vergroeiing of een medische afwijking. Was ik een chirurg, dan zou ik met een lijder aan deze vreselijke ziekte het volgende gesprek hebben: ‘Ik heb slecht nieuws voor u. Ik zal er niet omheen draaien en ik kan het niet mooier maken dan het is. U heeft de ziekte van Hartjes. Een kwaadaardige aandoening, waarvoor een operatie helaas noodzakelijk is. Bij deze operatie dienen uw vingers gebroken te worden, om deze daarna weer in de fysiologisch correcte stand te kunnen zetten. Dit kan onfortuinlijk genoeg niet onder narcose gebeuren. Het enige wat we u tijdens deze operatie kunnen aanbieden is een stokje, om daarmee de pijn te verbijten. We zien in onze praktijk een snel groeiend aantal patiënten die aan deze gevreesde ziekte lijden, die zwaar besmettelijk is. U heeft gewoon botte pech. U kunt aan de balie een afspraak maken en ik wil u dringend verzoeken deze operatie niet uit te stellen. Nog langer wachten verergert uw situatie alleen maar, waardoor u te pas -en vooral te onpas- meer en meer ongecontroleerd het hartjes-gebaar gaat maken, met alle nefaste gevolgen voor uzelf en uw naaste omgeving van dien. Ik kan u alleen maar beterschap en een spoedig herstel toewensen.’

DJ 45Frank