Nog een paar dingen die je misschien nog even moet checken de komende week.

Pretty Sick – Streetwise ep
De opening laat ons de oren spitsen: een droog overstuurd baslijntje zet het tempo en geeft de indruk dat we hier kennis gaan maken met een nieuwe cold wave of postpunk band. Maar zodra de zang invalt krijgen we wat dat aangaande een koude douche: het lijkt verdomme wel of Katy Perry of welk ander populaire zangeres uiot de hedendaagse popmuzak een zij-project is begonnen om ook eens iets met een rafelrandje te kunnen maken. Die indruk blijft: wat in de kern indie is, wordt met een dikke laag pop overgoten en versierd met leuke vaak elektronische productiegrapjes. Kortom: indie gericht op een piepjong publiek maar misschien ook bij papa en mama in de smaak valt, en in die zin doet het wat denken aan, meer grungy, Momma. (Dirty Hit)

Stumbleine – Deleted Scene
De Engelse producer Peter Cooper die opereert onder de naam Stumbleine verovert ons hart met rustige sfeervolle composities die in de knip-plak-aanpak en sound wat aan het werk van Dan Snaith (Caribou) doet denken. Je zou alleen in Coopers geval kunnen fantaseren dat je in het werk zijn Britse achtergrond kunt terughoren; de nummers klinken wijds, en met je ogen dicht sta je op een heuvel ergens in Northumberland en striemt de regen je gezicht. Melancholisch, groots. Deleted Scene is intussen zijn achtste album. (Monotreme Records)

Emiliana Torrini – Miss Flower
Het is weer genieten van die eigenaardige IJslandse tongval van Emiliana Torrini op haar eerste solo-album sinds ruim een decennium. Single en titelnummer Miss Flower is niet echt representatief voor het hele album, dat juist door elektronica wordt gedomineerd en gevoelsmatig juist een stapje terug in de richting van haar triphop debuut Love In The Time Of Science is. Miss Flower is in feite een conceptalbum gebouwd rond de vondst van een map vol correspondentie na het overlijden van een vrouw die Torrini kende. Zij is altijd single gebleven, maar had een rijk (liefdes)leven waar de brieven openhartig van getuigen. Het titelnummer is bijvoorbeeld gebaseerd op een brief van een bewonderaar die de vrouw hielp de tuin te onderhouden. De muziek en de teksten staan bol van lust en verlangen. Dat maakt het album ook een buitengewone lust voor ons oor. (Groenland Records)

Carmen Sea – Sorry
Ja, ja, het is en een poos uit. Dat klopt. En was bij ons even tussen de voegen blijven steken. Maar bij nadere beluistering willen we graag nog even op onze schreden terugkeren en ons falen rechtzetten: Carmen Sea is een band uit Parijs die instrumentale muziek maakt. En hun ep Sorry demonstreert uitstekend wat ze in hun mars hebben. Het zit ergens tussen postrock en mathrock in; een soort Ramkot zonder zang. Het titelnummer is dan wel weer van zang voorzien, met een gastrol voor de Franse zangers Tetha; nu niet direct het hoogtepunt op de plaat omdat Carmen Sea hier een tikkie pathetisch uitpakt. Aardig weetje: op de hoes van de ep zie je een busje in een greppel langs een weg. Met dat busje verongelukte de band in 2022, midden in de nacht op weg naar huis, chauffeur in slaap gesukkeld en met 130 km per uur het talud in. Die gebeurtenis verwerken de bandleden op deze ep. (La Claudière / Baco Music)

Coaster – Painted Faces
Nog een ereschuld om in te lossen: het album van Coaster verscheen al in april dit jaar op het onvolprezen Tiny Room Records. Coaster is de band van Bart Appel en Paul Dijkman en Painted Faces hun debuutalbum. De twee namen de liedjes in een periode van zo’n twee jaar op in Dijkman’s slaapkamer in het hart van Utrecht. De twee bandleden delen een liefde voor rustige muziek met een folkinslag, en dan moet je denken aan Low, Alex G, Red House Painters en Yo La Tengo. Die voorliefde vertalen zij in 9 prachtig klinkende liedjes, rustig van tempo, ingetogen, met zang die bijna verontschuldigend klinkt. Wie wat betreft dat laatste aspect misschien aan Rotterdams Nagasaki Swim moet denken, zit er niet ver naast; Paul Dijkman speelt ook in die band en Jasper Boogaard verzorgde de mix van Painted Faces. Een album dat je dus prima na Everything Grows kunt draaien. (Tiny Room Records)