Als Goat Girl nu ergens in uitblinkt, dan is het wel luie muziek. Zet op het nieuwe album Below The Waste het liedje Motorway maar eens op. Dat geeft je toch het gevoel dat je in de brandende zon ergens op een strandje aan de Middellandse Zee ligt, met rond het middaguur al een glaasje wijn in je mik. Je voelt hoe loodzwaar je benen aanvoelen. Probeer op te staan, maar nee, driiiiihihive…..

Goat Girl komt uit de scene rond The Windmill in Brixton. Below The Waste is hun derde album. En daarmee ontgroeien ze die scene een beetje. Als is het maar omdat ze de productie van de plaat niet meer in handen hebben gegeven aan Dan Carey. Nee, dit keer zit John Spud Murphy samen met de band achter de knoppen, een producer die nu ook flink succes boekt met Lankum.

En die band, daar is in drie albums tijd ook het nodige veranderd. Wisselingen en uiteindelijk is er nog een trio over met de oorspronkelijke leden Lottie Pendlebury (Clottie Cream) en Rosy Jones (Rosy Bones) en al even nieuw op bas Holly Mullineaux (Holly Hole).

Met al die veranderingen én het verstrijken van de tijd verwacht je een ander album dan On All Fours uit 2021. Dat is zo, en toch ook niet. Over dat tweede album merken we eerder op dat de band bewoog richting het slepende en lome karakter dat sterk aan het recente werk van Warpaint doet denken. Dat kenmerk horen we op momenten terug (Where’s ur >3) op het nieuwe album van Goat Girl. Maar daarnaast is er zoveel meer. Tcnc is een experiment dat begint als een soort jungle-rap pistache en krijgt geleidelijk een duister randje. Take It Away is een prachtige ballade met piano, krassende strijkers en melancholische zanglijn, dat over gaat in Pretty Faces, opnieuw een zacht bijna folkachtig liedje. Jump Sludge heeft dan weer een dreampop sausje met psychedelische franjes. Dit staat allemaal naast de uitstekende popliedjes in de postpunk-sfeer die we al van ze kennen, met Motorway als een van de hoogtepunten. Tot slot is het experiment met de sound noemenswaardig. Dat viel al op bij de eerste single van het album Ride Around, met die opvallende diepe bass-sound, maar vaker zijn er van die momenten dat je je oren spitst vanwege iets dat opvalt in het geluidsbeeld.

Below The Waste van Goat Girl is een album waar je je even in moet luisteren. Vond je hun tweede geweldig, dan is het even wennen, want het is minder gepolijst, er wordt meer avontuurlijk van alles uitgeprobeerd. Maar die liedjes in al hun verscheidenheid gaan je uiteindelijk inpakken, zoveel is zeker.

Goat girl speelt 14 oktober in Ekko