De bandnaam is ontleend aan een synoniem voor zwerven. En gezwerfd heeft Dool, want het vijftal onder aanvoering van Raven van Dorst heeft sinds het verschijnen van het debuutalbum Here Now, There Then dat in 2017 uitkwam meerdere tournees gespeeld. Ook op grote festivals zoals Wacken Open Air (DE), Graspop (BE), Hellfest (FR), Lowlands en Fortarock (NL) was de band met hun frisse rock- en metalgeluid een graag geziene gast. Met The Shape of Fluidity is er voor het eerst in vier jaar nieuw materiaal van Dool te horen.  

Dool gaat verder op het pad dat is gemarkeerd door de vorige albums. De luisteraar kan dus wederom een uitgebalanceerde mix van rock verwachten. Om het iets meer te duiden: dit album is een eclectische verzameling van progressieve post-rock die op smaak wordt gebracht met doom en heavy metal en dat hier en daar zelfs wat vintage psychedelische rockelementen herbergt. Hoe innovatief dat klinkt? Het is in elk geval een volwassen en evenwichtig album waaruit behoorlijk wat ervaring spreekt. Wellicht komt dat juist doordat de band noodgedwongen een pauze heeft moeten inlassen. Van Dorst is tijdens en na corona vooral druk geweest met televisieprogramma’s maken en naar verluidt hebben de andere bandleden die echt bij de lurven moeten grijpen om het nieuwe album van Dool vorm te laten krijgen.  

Of het de gedwongen pauze is die voor een frisse blik zorgde, of het feit dat gitaristen Nick Polak en Omar Iskandr meer betrokken zijn geweest bij het creatieve proces van nummers schrijven, dat laat ik in het midden, maar The Shape Of Fluidity is een dijk van een album dat prachtig is opgebouwd. Venus In Flames opent voortreffelijk met een ijle gitaren en enigszins lijzige zang, waarna het continu fluctueert tussen licht en donker, zacht en hard, terwijl er altijd iets vintage progressive tussendoor sijpelt. Hieraan wordt met Self Dissect een stevig vervolg gegeven. Het nummer gaat eufemistisch gesteld over niet lekker in je vel zitten, de tekst is best donker, maar wie alleen de muziek luistert merkt daar weinig van. Een mooie opmaat naar de title track van het album, dat rustig begint, maar al gauw richting heavy metal gaat. Een nummer met een begin en een eind, een nummer met een verhaal. Het zou kunnen slaan op gender, maar meer nog lijkt het te gaan over de heksenketel die leven voor iedereen is, en hoe lastig het soms lijkt om het hoofd boven water te houden, maar dat je er uiteindelijk op moet vertrouwen dat je in rustiger vaarwater komt.  

De meeste nummers op The Shape Of Fluidity klokken rond de zes minuten. Des te interessant zijn Current (2.15) en Evil In You (3.34) die de A-kant van het album afsluiten. De eerste is een instrumental die een intro lijkt van de tweede, die best fris en fruitig klinkt voor Dool. Het zijn beide smaakmakers die het album meer diepgang verlenen. In dat opzicht verdient het doomachtige en toch relatief lichte House Of A Thousand Dreams ook een vermelding, want wat is dit een prachtige inleiding tot de tweede helft, die verdergaat met de doom metalachtige single van het eerste uur Hermagorgon. Dat is een samenstelling van de woorden hermafrodiet en Gorgon, een serpentachtig monster uit de Griekse mythologie, dat symbool staat voor tweeslachtigheid, een thema dat verder wordt uitgewerkt in het epische Hymn For A Memory Lost, waarin de vraag centraal staat van wie gedachten zijn, van degene die ze denkt, of degene die het zaadje heeft geplant? 

The Shape Of Fluidity wordt magistraal afgesloten met The Hand Of Creation waarmee de vraag wordt opgeroepen of iets ooit af is, zoals ook al blijkt uit de titel van het album. Want wat verandert er tegenwoordig niet? Dat er in elk geval niet één mal is voor de muziek die Dool maakt, dat bewijst de band met dit gevarieerde album, dat muziekliefhebbers van meerdere stromingen zal aanspreken. Het beeld van de cover en de titel zeggen genoeg. Als er al een mal is, dan is die fluïde, waardoor aanpassing noodzakelijk blijft. Een vlag van ijs, hoe creatief om veranderlijkheid uit te beelden. Veranderlijkheid die onontkoombaar is, maar ook relatief want met The Shape Of Fluidity bewijst Dool dat het in bloedvorm is. 

Dat belooft dus wat voor aankomende tournee die vandaag start op Roadburn in Tilburg en die in november eindigt op een ander Nederlands festival (Helldorado, Eindhoven).