Je moet zuinig zijn met het superlatief ‘mega’, maar voor de Mega Platen en CD beurs, waar afgelopen weekend de 58e editie van plaatsvond in Den Bosch, mag het gerust uit de kast getrokken worden. Een kilometer of wat aan stands, met verkopers uit alle windstreken, toverden de Brabanthallen wederom om in een ‘vinyl-walhalla’ (en nee, de cd is nog steeds niet dood). Portugese postpunk? Tibetaanse tribal? Mongoolse metal? Als dat je ding is, dan is de kans groot dat je het hier vindt. De aansporing ‘bring enough cash‘ is daarbij een overbodige.

In tientallen voorgaande edities zeulde ik steevast een steeds voller en zwaarder rakende rugzak mee met daarin twee singleskoffertjes en een paar lp-tassen, om daarin het gedolven ‘zwarte goud’ op te bergen. Ditmaal koos ik voor een ietwat minder herniagevoelige oplossing en bestelde ik voorafgaand aan de beurs online een shopping trolley. Wel zo handig. Aangezien ik over hetzelfde ruimtelijk inzicht beschik als Stevie Wonder, viel deze trolley groter uit dan gedacht. Het formaat zou buitengewoon geschikt zijn voor de Saoedische kroonprins Mohammed Bin Salman; je zou er moeiteloos een versneden journalist in kunnen transporteren.

Op de beurs acteer ik als een zwerfhond die tussen afval naar wat achtergebleven lekkers zoekt. ‘Must haves‘ schaf ik meestal bij het uitkomen ervan aan, dus concentreer ik me meer op ‘nice to haves‘ in de ramsjbakken. Aangezien ik ‘every inch a 7 inch man‘ ben (no pun intended), gaat de aandacht eerst en vooral uit naar vinylsingles en daarna pas naar lp’s. Sportieve ambities heb ik niet meer, maar mocht ‘crate digging‘ ooit een Olympische sport worden, dan doe ik een gooi naar een medaille. Dat betekent dat ik als een dolle door de verkoopbakken raas, na een ‘quick sca‘’ bepaal of het mogelijk de moeite waard is om verder te graven en zo niet: dóór! De singlesbuit is meestal onder te verdelen in de categorieën ‘aardig’ of ‘leuk’, met een beetje mazzel ‘wow!’ en met een beetje pech ‘jammer, maar helaas’.

De financiële schade leek bij het sluiten van de markt mee te vallen, totdat een meegekomen ‘amigo da musica‘ me attendeerde op een uitverkoopbak waar ik nog twee handenvol lp’s uit viste. Pareltjes van onder andere A.A. Bondy, Jesse Malin, Eagulls, Cass McCombs en Ray LaMontagne, vielen me hierdoor ten deel, terwijl een eerdere vangst me ontbrekende lp’s van de Div en Guadalcanal Diary opleverde (voor niet-ingewijden: die laatsten maakten de albums die R.E.M. vergat te maken). Missie wederom geslaagd dus.

Hebzucht is één van de zeven hoofdzonden. Ter boetedoening ging ik ’s avonds dan maar biechten bij een optreden van eerwaarde David Eugene Edwards (16 Horsepower/Wovenhand) in Grenswerk Venlo. Zodoende ben ik tot uiterlijk medio november verlost van de zondelast. Dan staat namelijk de volgende platenbeurs in Den Bosch al rood omcirkeld in mijn agenda.

DJ 45Frank