Het is een vast ritueel wanneer mijn dj-buddy M. en ik ’s nachts terugkeren van een avondje plaatjes draaien, ergens in den lande. Om de tijd te doden wordt er in de auto vaak Duits gesproken. Althans, we proberen elkaar af te troeven met woorden of zinnen afkomstig uit Duitse reclames, het voetbal, kinder- en tv-series uit onze jeugd, grappige beledigingen ‘und so weiter‘. ‘Wellensittich’, ‘Ladehemmungen’, ‘Gemüsegehirn’, ‘Lustmolch’, ‘das ist nicht gerade das Gelbe vom Ei’, ‘den Torwart einfach verladen’, ‘Geschirrspülmittel’, ‘da geht die Post ab’, ‘jemanden einen Denkzettel verpassen’ (jazeker, Google Translate ist dein Freund…). Niet om de taal van onze oosterburen belachelijk te maken, maar juist als een ode aan de rijkdom en schoonheid van de Duitse taal, waar we in onze kinderjaren dankzij de Duitse tv mee zijn opgegroeid in Limburg. Iets wat in de loop der jaren helaas verloren is gegaan. Zo spreekt mijn dochter tot mijn grote teleurstelling geen gebenedijd woord Duits. Een rijke, poëtische taal. Overtuig je daar zelf maar eens van door op YouTube ‘Blixa Bargeld liest Hornbach’ te checken, waarin de ‘Hauptmann’ van Einstürzende Neubauten, theatraal en met indringende intonatie, poëzie maakt van reclameteksten van deze Duitse bouwmarkt.

Ook de Duitse popmuziek vindt in Nederland maar weinig weerklank, de Schlagers, een korte opleving met de Neue Deutsche Welle (Nena, Spider Murphy Gang etc), Helene Fischer, Kraftwerk  en Rammstein even daargelaten. Terwijl er een wereld te winnen valt, voor wie zijn oor eens te luisteren wil leggen bij ‘unsere Nachbarn’. Al eens eerder aangekaart in deze kolommen, maar vooruit. Namen noemen? Check Schlagende Wetter van Kowalski, een band die ergens tussen de plooien van de new wave is verdwenen en waar Rammstein minimaal een deel van de ‘Senf’ heeft gehaald. Het geweldige Tocotronic, de zelfs in Duitsland in de marge opererende Jona (Sich freuen bei 150, geweldige plaat), Turbostaat, het Duitse Fink of de solo-albums van de helaas veel te jong overleden Fink-frontman Nils Koppruch (Den Teufel tun, ‘einfach grossartig!‘), Duitse punkroyalty Die Toten Hosen, hiphoppers Die Fantastischen Vier, Bernd Begemann, Dirk Darmstaedter, Gisbert zu Knyphausen, Erdmöbel, Sportfreunde Stiller, de veteranen van Fehlfarben, Niels Frevert, Olli Schulz und der Hund Marie, Wolke en ga zo maar door. Veelal uitgebracht op het onvolprezen platenlabel Tapete Records.

Ook graag geziene gasten ‘auf meinem Plattenteller zu Hause’: Kettcar. Geweldige indie-gitaarrock, die inmiddels bijna een kwart eeuw meegaat en in Duitsland behoorlijk groot is. Albums zoals Du und wieviel von deinen Freunden en Von Spatzen und Tauben, Dächern und Händen en bij uitbreiding hun hele back catalogue, zouden ook hier te lande bij de wat avontuurlijker ingestelde muziekliefhebber op waardering kunnen rekenen. Ik was in de veronderstelling dat Kettcar inmiddels ter ziele was, maar deze week vernam ik dat er een nieuw album aan zit te komen: Gute Laune ungerecht verteilt (alleen die titel al…). Ik kan niks anders uitbrengen dan: ‘Ich bin sehr gespannt’.

DJ 45Frank