Het is even schrikken als je Rare Birds: Hour of Song, een dubbel lp, opzet: er staan maar liefst 47 tracks op. 47! 47? Ja, 47 tracks, maar het zijn niet allemaal liedjes. Het album heeft een thema: vogels. En dat thema krijgt mede vorm met korte tekstjes die de liedjes afwisselen, al gaan die teksten trouwens lang niet allemaal over vogels. Die teksten tussendoor maken dat het wel een hoorspel lijkt.

Die eigenaardige opzet en uitvoering van het album passen uitstekend bij het excentrieke imago van het trio uit Wales. The Bug Club; we maakten er kennis mee op Left of the Dial 2022, werden verliefd op de niets-om-het-lijf liedjes en de drie innemende personen die ze vol vuur spelen. Leuke band om naar te kijken ook, met de eigenaardige uitdossing van zanger-gitarist Sam Willmett en zijn dito kapsel – waar op deze plaat ook een liedje over gaat – en Tilly Harris die in houding met haar bas en het voortdurende bekkentrekken bij het zingen wel wat weg heeft van AC/DC’s Angus Young. De punkrock van het trio doet denken aan de liedjes vol rake hooks van The Thermals. Het klinkt bedrieglijk simpel wat ze doen, maar het zit vol mooie vondsten en achter Willmett gaat een vaardige gitarist schuil.

Rare Birds geeft je precies wat je live op het podium ziet. De liedjes zijn met een grof overstuurd randje opgenomen. Dat past goed bij de puntige grappige liedjes. Ondanks die gekozen geluidskwaliteit zijn de liedjes van The Bug Club stuk voor stuk buitengewone oorwurmpjes. We zagen ze dit najaar nog eens live waar ze aardig wat nieuw materiaal van het nu verschenen album speelden. En die herken je dus al na één horen, en bijvoorbeeld Marriage kun je direct meeblèren. En erbij grinniken, want ook deze tekst is weer pure humor om te lachen. En al die elementen samen vormen de voornaamste troef van de band: het is onweerstaanbaar charmant.