Alamo Race Track bracht begin deze eeuw vier mooie albums uit. De eerste dateert uit 2003, de meest legendarische (Black Cat John Brown) uit 2006 en ook in 2011 en 2015 was het raak. En nu is er na acht jaar stilte dan eindelijk een vijfde album, Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae.  

De titel van het album is een verwijzing naar de typisch Amerikaanse ‘Greetings from…’ ansichtkaarten van weleer. In dit geval moet het Oost-Groningen zijn dat wordt verbeeld, want frontman Ralph Mulder keerde er tijdelijk naar terug toen zijn vader te maken kreeg met een lang ziekbed. Toen bovendien de coronapandemie uitbrak ging hij er werken op de boerderij van zijn broer. Het zorgde voor vele herinneringen en de structuur van boerenarbeid zorgde voor veel rust en ruimte, waardoor de zanger/gitarist zijn gedachten de vrije loop kon laten. Naar aanleiding van herinneringen aan bijzondere, betekenisvolle plekken, oude liefdes, dromen, vroegere avonturen en kleurrijke figuren uit de regio schreef hij een dozijn nummers waar de rest van de band ook wel raad mee weet.  

Het album opent met een drietal dat eerder als single is uitgebracht. Albumopener Sally H. is ronduit beatlesque, lichtvoetige pop met een heerlijke ronkende bas, heldere akkoorden en melodieuze harmonieën. Het wordt gevolgd door de tweede single, Got To Get Home dat al even uptempo is, wederom met heldere gitaren, prettige breaks en mooie story telling. Fight klinkt hoekiger, maar het drietal opent het album sterk, zodat de lat voor de rest van het album hoog wordt gelegd.  

Hoog of niet, het niveau wordt nog diverse keren gehaald. Neem het wonderschone Wish I Was A Bird 1, dat zowel qua tekst als muziek een schoolvoorbeeld voor jonge singer-songwriters is. Zo doe je dat dus, repeterende baslijn, korte coupletten, ertussen, na een break, muzikale invulling en door! Op Remember When You Were Young wordt de lat nog wat hoger gelegd. Het klinkt als een licht-psychedelische jam, die zorgvuldig wordt opgebouwd en voor het grootste gedeelte instrumentaal is, zodat alle muzikanten in de band ruimschoots hun creativiteit kwijt kunnen. Het doet denken aan een kruiding tussen The Velvet Underground en The Doors en wat mij betreft had het wel langer mogen duren. En dat geldt ook voor slotnummer Romney Shed 2, dat aandoet als een lange experimentele soundscape, waarin diverse composities bij elkaar zijn gebracht die de luisteraar moeiteloos in vervoering brengen.  

Verrukking, dat is waar Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae voor zorgt. Telkens weer, want het blijkt een heel interessant album om vaker te draaien. Net wanneer je denkt dat je weet dat je favorieten zijn, dringt een ander nummer zich op, zodat je top 3 al gauw een top 5 wordt en dan nog in wisselende samenstelling ook. Alamo Race Track is terug, en hoe!  

Vanaf eind oktober tot half december is de band op diverse toffe podia in het land te aanschouwen en op vrijdag 6 oktober, de release datum van Greetings From Tear Valley And The Diamond Ae zal hij om 17.00 uur een gratis toegankelijk in store optreden geven bij Concerto in Amsterdam.