Raymond Rocktteveel

In memoriam – door Ronald Klootwijk – Op maandag 11 september heeft Raymond Rotteveel zijn drie jaar durende strijd tegen kanker op moeten geven. De Rotterdamse journalist schreef onder andere voor het AD en Oor, speelde als muzikant in verschillende bands waaronder Dancing Horses en was een graag geziene gast bij concerten en in het Rotterdamse uitgaansleven. Raymond is 54 geworden.

Als fervent Rotterdamse concertganger kende je vroeger de treintijden van en naar de hoofdstad uit je hoofd. Eenmaal op Amsterdam CS pakte je tram 1, 2 of 5 naar de Melkweg of Paradiso en terug deed je dit andersom. Tegenwoordig is het muziekaanbod in Rotterdam dusdanig goed dat die reis veel minder vaak gemaakt hoeft te worden ( dank u Rotown, dank u Baroeg, dank u Nospray en een ieder ander die ons Rotterdammers op onze wenken bedient).

Één van de mensen die ik vaak op de heen- of terugweg tegenkwam was Raymond Rotteveel. Ik kende hem toen niet, maar het gaf mij altijd een goed gevoel dat hij ook wéér die kant op ging en ook zo’n concerten-spons als ik was. Een vergelijkbaar blij gevoel als wanneer je op vakantie bent en je ziet een onbekende met een shirt van je favoriete band of voetbalclub. Raymond leek mij niet zo toegankelijk, maar een jaar of drie geleden heb ik hem, na twintig jaar ‘samen’ honderden concerten door heel Nederland gezien te hebben, toch aangesproken. Hij was heel vriendelijk en toen hij vertelde dat hij bij Oor werkte, begreep ik meteen waarom hij wél vaak op het podium eindigde bij de popquiz in Rotown. Een met een vrolijk hupje wandelende rockencyclopedie. Raymond Rocktteveel noemde ik hem daarom gekscherend.

Toch stond hij het liefst zelf op het podium om, gewapend met zijn basgitaar en samen met zijn vrienden Ronald, Stooker en Jeroen, het publiek een heerlijke trip down memorylane naar de eighties te bezorgen. Met coverband Dancing Horses vertolkte hij de grootste klassiekers uit dat tijdperk, om erna van een welverdiend biertje te genieten.

Raymond was een echte Rotterdammert. Dat sijpelde ook door in zijn recensies: recht voor zijn raap, maar eerlijk. Zijn laatste wapenfeit is een coverstory in Oor over Blur. Muziekminnend Nederland is een bevlogen journalist en Feyenoord een trouwe supporter armer. Goeie reis Raymond!

Zijn recensie van het optreden onlangs van Blur: