Dit weekend is MuziScene te gast op de Zwarte Cross. Het moest er maar eens van komen! Het festival in de Achterhoek is namelijk het grootste festival van Nederland met meer dan 200.000 bezoekers per weekend, 25.000 campinggasten en 10.000+ vrijwilligers. Het overtreft met zulke aantallen bijvoorbeeld Lowlands of Pinkpop en dus willen we dat spektakel wel eens zelf meemaken.  

Wat is de Zwarte Cross? 
“De Zwarte Cross is een bizarre mix van motorcross, muziek, stunts, theater, humor en veel gekte en spektakel. De samenkomst van deze ogenschijnlijk totaal verschillende werelden zorgt voor een wereldwijd (!) uniek feest. De duidelijke connectie met ‘de Achterhoek’, waar het festival plaatsvindt, komt naar voren in de kenmerkende gezelligheid en gastvrijheid van deze streek waar jong en oud nog samen feestviert. Sinds de eerste editie in 1997 groeide de Zwarte Cross uit tot een vierdaags feest met in 2023 237.500 Zwarte Crossers.” 

Bovenstaande tekst is letterlijk overgenomen van de uitnodiging die wij ontvingen van de Zwarte Cross. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Bovendien communiceren ze bij de Zwarte Cross hartstikke duidelijk. En dat niet alleen, de teksten van de organisatie zijn altijd grappig – hoewel vaak wel met een serieuze ondertoon of steek onder water naar establishment en snobistische dikdoeners – kortom, zonder uitzondering prettig om te lezen. En daarmee willen we geen wit voetje halen, we zijn toch al binnen.  

De komende drie dagen dompelen we ons onder in een fenomeen, want zo kan het festival gerust worden genoemd. Festival mag wat ons betreft zelfs eventueel in hoofdletters. Waar het doorgaans letterlijk ‘muziekfeest’, is de Zwarte Cross meer dan dat. Volksfeest dekt misschien beter de lading. Je zou er ook het etiket kermis op kunnen plakken. Vergeet de tijgerbalsem voor je nek niet, want je komt ogen en oren tekort en weet gewoon niet waar te kijken. Bovendien is het met 36 podia verdeeld over 10 weides best uitgestrekt. Spierpijn gegarandeerd dus en laten we eventuele blaren niet vergeten. Gelukkig is de Nijmeegse Vierdaagse net is afgerond; kunnen die EHBO-ers direct door naar Lichtenvoorde. 

Nøhlen Is Dodelijk!  
Elk jaar kiest de Zwarte Cross een motto. Voorwaarts, Gas! (2012), Alles Kump Goed (2014), Say Yes To Apartigheid (2016), Vaak Bu-j te bang (2017), Niks Is Onmogelijk (2019) en Welkom Thuus (2022) zijn enkele voorbeelden uit het recente verleden. Voor de slogan van 2023 moesten we een Achterhoeks woordenboek raadplegen: Nøhlen Is Dodelijk! 

Nøhlen, wat is dat nu weer? Dat kent geen mens, tenzij hij uit de Achterhoek komt. Dat, of als je fan van Normaal bent natuurlijk, want zo leert onderzoek, het tweede nummer van de tweede langspeler van de Achterhoekse rockers heet Nøhlen. Dat het woord voor 1980 al bestond, laten we voor het gemak even buiten beschouwing. Wat ons betreft schrijven we het toe aan Buizen Beernd. En nu niet beginnen brieven schrijven dat het niet klopt, want volgens mij is dat ook gewoon een vorm van nøhlen! Niet zeiken, niet zeuren, niet zeveren. Machtige kreet weer, en bij dezen door ons geadopteerd voor dit weekend. We moeten nog wel aan onze uitspraak werken, maar dat heurt oe toch neet as oe dit leest. 

Meer dan muziek 
Omdat er zoveel is te beleven, besluiten we het dit weekend anders aan te pakken dan anders. We gaan ons eens niet het vuur uit de sloffen rennen om zoveel mogelijk muzikale krenten uit de pap te vissen. Nee, dit weekend dompelen we ons volledig onder in de pap die wordt opgediend en gaan we op zoek naar de vier pijlers van het festival: muziek, theater (inclusief literatuur en poëzie), stunts en cross.  

Dat betekent ook dat we ons minimaal voorbereiden – ook wel eens lekker. Al zappend stellen we per dag ons eigen programma samen. Aanbod genoeg, de keuze is reuze, en dat betekent dat we vrijdag op stap gaan met een fotograaf die weliswaar in de Achterhoek woont, maar nog nooit bij de Zwarte Cross is geweest. Omdat er ook gewerkt moet worden, interviewen we en passant de charmante Kate Clover over het verschil tussen punkpop en punkrock, wat zij vindt van Zwarte Cross en andere festivals en hoe het zit met haar tweede album. Zaterdag verkennen we het terrein met een tienjarige. Wat vindt hij er eigenlijk van? Welke bands gaat hij zien, als hij tenminste niet bij de motorcross of de bmx-stunters is te vinden? En komen we erachter of het leuk is om met je vader naar de Zwarte Cross te gaan. Op de slotdag haken (høken) we aan bij een stel locals. Een aantal heeft het hele weekend gewerkt, een aantal een paar uur. Wat is hun ervaring? En hoe ontspannen zij op de slotdag? 

Uiteraard zijn wij niet verantwoordelijk voor het niet volgen van bovengenoemde planning. Het woord zegt het zelf al, het komt van plan, en loopt bij u altijd alles volgens plan? Nou dan, olde nøhlzak!