Lief dagboek,

Als het gisteren een 0-meting was, kan ik vandaag in alle ernst beginnen met het schrijven van mijn verslag.

Dus laat ik beginnen waar mijn vorige entry eindigde, op Schiphol, in het Jamie Oliver restaurant. Met een kleffe boterham en een oxazepam in mijn maag en een varia-puzzelboek in mijn rugtas begaven we ons naar het vliegtuig. We propten ons in de stoelen van de half gevulde triple-7 en voor we het wisten bevonden we ons boven het wolkendek. Mijn medicatie moest echter nog inwerken, dus zette ik een leuke film op zodat ik alvast een beetje kon ontspannen. Mijn keuze viel op de klassieker Shrek, de animatiefilm over een ‘oger’ en een pratende ezel die een prinses moeten redden. Gedurende de film begon de oxazepam in te werken en dat maakte mijn appreciatie voor de film nog groter. Een lach en een traan verder (niet gelogen) was de film afgelopen, wat betekende dat er nog maar 9 en een half uur te doden waren.

Tot aan het hoge Noorden van Canada keken we neer op een dik wolkendek. Tot mijn grote vreugde verdwenen daarna de wolken en zat ik aan het raam gekluisterd, de grootsheid en leegte van de wereld bewonderend. Gletsjers, bevroren baaien en toendra’s maakten langzaam plaats voor de bewoonde wereld. De Great Lakes, Chicago, St. Louis en Little Rock trokken aan mijn zicht voorbij.

En ten lange leste arriveerden we zonder problemen in Houston. Het duurde even voor we de laatste obstakels hadden overkomen (grenscontrole, koffers ophalen, auto huren) maar rond 7 uur (lokale tijd) waren we dan eindelijk onderweg. De laatste etappe was een autorit van een kleine 3 uur naar Austin. Onderweg werd er natuurlijk nog even genoten van een traditionele Amerikaanse maaltijd (burgers en kip bij de Dairy Queen) en rond 11 pm bereikten we ons appartement in Austin.

Zo zat na bijna 24 uur wakker te zijn geweest onze dag er eindelijk op. Nu weer aan het ontbijt met grote bakken koffie om onze eerste dag met shows dan eindelijk te beginnen: eerst in de middag een show met Nagasaki Swim en vannacht (12 pm) met Library Card. Morgen een uitgebreid verslag uiteraard!

God Bless America

Kat

Kat Kalkman reist met twee bands – Nagasaki Swim en Library Card – naar Austin, Texas, om er deel te nemen aan SXSW. Voor MuziScene houdt Kat een dagboek bij. Lees alle afleveringen:
> ‘Wachten tot we het vliegtuig in kunnen’
> ‘Onze eerste dag met shows gaat dan eindelijk beginnen’
> ‘Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, uiteraard’
> ‘Slaaptekort, fastfood en activistisch gepraat’