Hoe lang is het nu eenmaal geleden dat we Idles in zalen als Rotown en Ekko zagen? Afgelopen weekeinde stond de Britse band in Afas Live. Judith Zandwijk zag hoe de band intussen met een grote entourage in nightliners tourt, bergen merchandise verkoopt, maar backstage nog steeds die aardige jongens zijn. En ze volgde Marathon, dat de aftershow mocht verzorgen.

Foto’s en tekst: Judith Zandwijk

Het parkeerterrein naast Afas Live wordt door een vriendelijke dame beveiligd. Op dat parkeerterrein staan meerdere vrachtwagens en twee geblindeerde nightliners. Dit alles behoort toe aan het tourende circus dat Idles heet.

Zeven jaar geleden legden we de band vast in Ekko Utrecht waar Mark Bowen (oprichter/gitarist) nog zelf een gammel bandbusje bestuurde, dat was volgeladen met de overige bandleden (Joe Talbot, Adam Devonshire, Jon Beavis, Lee Kiernan, tourmanager), instrumenten en een paar doosjes merchandise. De band wreef de slaap uit de ogen, bouwde alles zelf op, richtte een merchandise hoekje in en gaf een geweldig concert. Het arbeidsethos is gebleven, ze touren als geen ander, maar het is nu ook een enorm succesvol bedrijf geworden.

Wat desondanks onveranderd is gebleven is dat de band beseft waar ze vandaan komen, een enorme liefde heeft voor de fans en de lust om te spelen. 
Lee Kiernan: „We zijn nu wel met meer, maar het zijn allemaal leuke mensen. We zijn een grote familie.”

Familie is ook belangrijk voor Marathon, zij verzorgen de aftershow. Cees Lijzenga is de vader van Nina (bassiste) en Hilde (toetseniste/gitariste), maar is tevens de roady, en dus net zo geliefd bij Kay Koopmans (zanger/gitarist), Lennart van Hulst (drummer) en Sofie Ooteman (toetsen). Cees bestuurt het busje van de band en helpt met het sjouwen van de instrumenten en merchandise door een nog stil Afas Live richting de talent stage. Terwijl de Idles-crew trolleys vol merchandise uitstalt voor de grote zaal, laat Cees vol trots aan iedere Afas Live-medewerker zijn Marathon bandshirt zien.

Energie
In Afas Live wordt het steeds drukker; beveiliging, horecamedewerkers, fotografen, schoonmakers, licht- en geluidstechnici en ehbo’ers druppelen binnen. Er komt heel wat bij kijken om 6000 bezoekers op 3000 vierkante meter te accommoderen.

De ArenA Boulevard vult zich intussen met de opgetogen energie van speciaal uitgedoste Hazes-, Idles en voetbalfans die elk hun eigen ‘arena’ opzoeken. 

Binnen barst het dan eindelijk los. Cal Francis van opwarmer Ditz stapt al bij het allereerste nummer van de avond het publiek in. De band wapent zich met beukende drums en gekartelde gitaarriffs tegen een wereld die queerness vervolgt en intimidatie normaliseert. 

Idles start relatief rustig met Idea 01 maar als Colossus wordt ingezet en Lee Kiernan met zijn gitaar gaat crowdsurfen, balt de energie van de fans en de band zich samen om pas twee uur later elkaar voorzichtig los te laten. De mannen hebben genoeg power om de Afas Live even bruut als teder kapot te spelen en doen de hang naar kleine, gruizige zalen vergeten. 

Drummer Jon Beavis droomt intussen van nog groter: „Volgende keer spelen we hopelijk in de Johan Cruijff Arena.” 

Na al het ‘geweld’ van Ditz en Idles weet Marathon de Talent Stage vol te krijgen en speelt een geweldige aftershow.