Kat Kalkman is op weg naar SXSW in Austin, Texas. Daar speelt de muzikant maar liefst met twee bands: Library Card en Nagasaki Swim. Zij krijgen daar de kans zich aan het wereldtoneel te presenteren. De komende dagen vertelt Kat ons in een dagboek hoe het daar werkt en wat de Rotterdammers er allemaal beleven.

Lief dagboek,

Ik zit met een grote bak koffie op Schiphol; nog drie kwartier voor we kunnen ‘boarden‘. Dus een goed moment voor een 0-meting. Hoe staan we er voor? Het moment vlak voor een avontuur voelt altijd raar. Anticipatie. Maar ook een grote wolk van onzekerheid…

Voor de meeste van mijn reisgenoten is een verre vliegreis niets nieuws. Maar ik heb slechts vier of vijf keer gevlogen en nooit veel langer dan tweeënhalf uur. En ik moet eerlijk toegeven dat ik het best spannend vind. Naar Amerika, 11 uur in het vliegtuig… Gelukkig heb ik een oxazepammetje (een kalmeringsmiddel) in mijn tas, zodat ik met iets minder stress in het vliegtuig zit.

Ook ben ik met een hele leuke groep mensen: Emre, Lot en Mitchell van Library Card en Jasper, Juliette en Paul van Nagasaki Swim. De rest van ons reisgenootschap bestaat uit Jente (vriendin van Jasper) en Dirk (boeker van Library Card). En in Amerika zal Adriaan (van ons platenlabel) zich bij ons voegen.

Zo ver is het nog niet. De huidige realiteit is het rare niemandsland waar we nu zijn: ingecheckt en alles, maar nog aan het wachten tot we het vliegtuig in kunnen. Ik ga denk ik even op zoek naar een winkel waar ik een puzzelboekje kan kopen (ik wist dat ik iets vergeten was!) en misschien een kleffe voorverpakte boterham ofzo.

Over ruim 8000 kilometer schrijf ik het volgende bericht. Tot dan!

Kat

Kat Kalkman reist met twee bands – Nagasaki Swim en Library Card – naar Austin, Texas, om er deel te nemen aan SXSW. Voor MuziScene houdt Kat een dagboek bij. Lees alle afleveringen:
> ‘Wachten tot we het vliegtuig in kunnen’
> ‘Onze eerste dag met shows gaat dan eindelijk beginnen’
> ‘Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, uiteraard’
> ‘Slaaptekort, fastfood en activistisch gepraat’