Snobs over ontmoetingen, slechte adem en armpje drukken

Bent u ook zo iemand die dolgraag de artiest wil ontmoeten achter de muziek? Ik niet. Ik heb altijd zoiets van: die mensen zitten niet te wachten op een bewonderzonderling of moeilijke vragensteller. Muzikanten zeggen wat ze te zeggen hebben door middel van hun muziek. Daar komt nog bij dat ik me onbewust (vrijwel zonder uitzondering) teleurstellende voorstellingen maak van artiesten in het echt. 
Zo weet ik vrij zeker dat Thom Yorke, hoewel welbespraakt en inmiddels zelfs in staat tot enige zelfspot, enorm uit z’n mond stinkt. Vraag mij niet waarom. En zo’n Albini moet haast wel kleineren middels Veel en Groot Gelijk. En stel je voor dat Hope Sandoval een enge diva blijkt, wat moet ik dan met al die opgeslagen puberzucht? Beter is het om de boel de boel te laten en de muziek voor zich te laten spreken.  
Tenzij je natuurlijk, zoals een der mede Snobs back in the day, Kim Deal tegenkomt en gierend van de lach wordt ingemaakt met armpje drukken. Dan kan ik zo’n ontmoeting wel weer waarderen. Voor het overige laat ik toch het liefst de muziek spreken voor de artiest en wens ik u verder vooral veel prettige conversaties.  

Door: Bert Toet 

Grim Streaker – Mind 
Grim Streaker (goeie bandnaam trouwens) wordt door de meeste recensenten geplaatst in de post-punk/no wave hoek. Ik ben van mening dat hier meer aan de hand is. Er komen vreemde geluiden voorbij (Faxmachines, hartritme monitoren) die er hier nu eens niet aan hun haren bij getrokken zijn, maar wezenlijk iets toevoegen aan de muziek. Dat samen met de afwisseling die de New Yorkers sowieso in hun muziek leggen, maakt dat de EP met dezelfde titel als dit nummer uitnodigt tot meerdere luisterbeurten.   

Tomaga – Departure from Zona  
Tomaga was best speciaal. Niet voor niets zijn ze gelieerd met Nicolas Jaar. Hee, dat zijn verleden tijd en tegenwoordige achter elkaar, moppert u nu. Dat klopt helaas, want Extended Play is een album dat postuum is uitgebracht, na de dood van de helft van het duo, Tom Relleen.  
Ik kwam dit tegen: ‘Tomaga channels percussive energy via analogue synthesizers, effects and contact microphones to create a collision of vibrating rhythms and tones.’ Dat ga ik niet toppen. Doe uzelf een plezier en luister dat album. 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s