Zeg eens eerlijk, heeft u dat nog, een lievelings? Ik wel, schaam ik mij niet voor en dat is altijd al zo geweest. Al is er in loop der jaren wel wat verloop te constateren. Het begon allemaal met The Police. Eerste singeltje, coole gasten en sodeju wat wilde ik graag die drummer zijn. Dat is niet gelukt. Wat wel lukte was in de jaren daarna als een soort Alibaba versie van Robert Smith door het leven gaan. The Cure was namelijk mijn volgende lievelings en sleepte mij met vlag noch wimpel door mijn puberjaren heen.
Toen kwam Motorpsycho, de band die ik ruimschoots het vaakst live heb gezien. Voor ze zich in virtuoze verveling verloren. Daarna, het zal u niet verbazen, Radiohead. Er is geen andere band zo groot geworden door stront eigenwijs te blijven. Of het moet Notwist zijn, stiekem mijn lievelings op het moment. Vooral live.
Behalve gisteren, voor een klein uurtje in de Workers op het onvolprezen Metropolis. Een schijnbaar onbeperkte hoeveelheid heerlijke herrie, onversneden spelplezier en liefde voor elkaar en het publiek werd ruimhartig over ons heen gestrooid. Mijn dochter wiebelde op mijn schouders en gaf me een knuffel. Op dat moment was Tramhaus toch echt even onmiskenbaar mijn aller-allerlievelings.
Door: Bert Toet
Wolfgang Flür – Birmingham
Zo hee, dit is een fijne eighties rip off, zal de argeloze luisteraar wellicht denken bij een eerste beluistering. Niets is minder waar. Er wordt hier helemaal niets geripped, dit zijn zo maar even de ‘drummer’ van Kraftwerk, de zangeres van Propaganda en de (enige echte) bassist van New Order die hier te horen zijn. Zo’n stapel grote namen doet al gauw het ergste vermoeden, maar in dit geval is het gewoon een heel fijn nummer dat gelijke delen teletijdmachine en actualiteit bevat. Knap en lekker.
Milly – Talking Secret
Brendan Dyer en consorten hebben duidelijk goede smaak en prima genoteerd welke ingrediënten ze nodig hebben om een fijne mix van slowcore, shoegaze en indie te produceren. Gek genoeg smaakt het eindproduct toch niet naar meer. Het is prima hoor, maar, zoals mijn vrouw zou zeggen met een denkfrons terwijl ze mijn pastasaus proeft, er míst iets. Zij weet dan vervolgens ook altijd precies wat dat is. Even mijn vrouw bellen volgende keer, Brendan.