Aan persco’s doen de Snobs gelukkig niet, maar we hebben wel een aantal huishoudelijke mededelingen. Ook wij hebben zo aan het einde van een oud en het begin van een nieuw jaar wat bezinnings- en hersteltijd nodig. En dat resulteert in een aangepast programma. Maar wees gerust, want deze week is er nog niets aan de hand; gewoon een lijst zoals u van ons gewend bent. En dat geldt ook voor volgende week, maar zo kunt u vast rustig wennen aan het idee dat de Snobs ook tijd voor zichzelf nodig hebben. 
De veranderingen betreffen dus het nieuwe jaar! In week 1 verschijnt De Über, een overzicht van door ons uitgelichte nummers. Daar kunt u het gerust twee weken mee doen, want in de eerste twee weken van het nieuwe jaar zijn we met reces en beluisteren dan zelf volop muziek van 2021 lekker nóg een keer. In de derde week van januari volgt dan De Ultieme met het beste van het afgelopen jaar volgens de Snobs. Vervolgens is het gewoon weer unusual business.  
Einde van deze mededelingen.  

Door: Bert Toet 

Sevdaliza – The Great Hope Design 
Sevdaliza is wereldberoemd, behalve, zo lijkt het wel, in Nederland. Pitchfork schreef lovend, in Rusland en China kan ze niet zomaar ongemoeid de straat op en honderdduizenden volgers klikken zich een ongeluk op haar socials en haar streams. Wat is hier allemaal aan de hand, wil deze Snob wel eens weten.  Nou best veel, zo blijkt.
De Rotterdamse van Iraanse afkomst is, na een behoorlijk glansrijke basketbalcarrière en een studie Cultuurwetenschappen, pas op wat latere leeftijd (wat heet, 20) serieus werk gaan maken van haar muziek. Dat heeft erin geresulteerd dat ze zich heel doordacht en doeltreffend presenteert: de muziek gaat vaak gepaard met kunstige visuals, ze maakt slim gebruik van haar social media en ze creëert schaarste door slechts mondjesmaat interviews en optredens te geven. Kleinschalig, maar dan wel wereldwijd. Mooi concept, maar hoe zit het met de muziek? In één woord: goed.  
Met gelijke mate kunstig experiment en transparante productie tovert Sevdaliza een eigen wondere wereld tevoorschijn die, met verrassend weinig moeite, ook die van jou wordt. Soulvolle trip-hop, diepe bassen, vervreemdende samples geven extra kleur aan die oprechte, warme stem van haar. Het is heel apart maar ook heel erg together. Nu nog even wereldberoemd in Nederland, me dunkt. 

Oddly Shrugs x Prayers) – Nightfall 
Vele jaren geleden, De Muur stond er nog, was ik (en met mij nog enkele snobs trouwens) op schoolreis in Berlijn. Met de onverschrokkenheid van de jeugd ‘ontsnapten’ wij toen de drank achter de plafondplaten op was uit onze jeugdherberg, op zoek naar avontuur. Met louter geluk (van wijsheid geen sprake) belandden wij in de, bleek later, behoorlijk legendarische DarkMusik/Techno/WaveClub Linientreu.  
Gezien het vroege tijdstip waren wij zo’n beetje de enige bezoekers. Toch maakte de hele sfeer van zelfkant, underground, alternatief en donkerte enorme indruk. En al kan het nooit lang geduurd hebben voor we, begeleid door een foeterende leraar, huiswaarts gedirigeerd werden, Linientreu en het gevoel waar het voor stond is nooit meer helemaal uit mijn systeem verdwenen  
Datzelfde gevoel krijg ik bij het beluisteren van Nightfall. De vreemde combinatie van retro-elektronica, vuige gothic looks (check vooral ook de clip), bijna gangster-rap achtige stance (en dat terwijl er niet wordt gerapt) en hysterische vocals is voor mij 2 minuut 11 teletijdmachine. En dat zonder dat het overdreven gedateerd klinkt. Rare jongens, fijne spullen.