Als geboren muziekfanaat is het een voorrecht om deel uit te mogen maken van het Snobgenootschap. Waar anders krijg ik elke week middels een simpele klik op een link een overvol verrassingspakket met nieuwe, vaak elders over het hoofd gezien, smaakbommetjes om mijn oorpapillen mee uit te dagen? 

Door: Bert Toet 

Kowloon Walled City – Oxygen Tent 
Alleen de naam van deze band is al een ochtendje YouTube waard; de mannen uit San Francisco vernoemden zich namelijk naar een tot begin jaren negentig bestaande wetteloze enclave in Hong Kong, een lap grond die door een ambtelijke ruzie tussen China en Groot-Brittannië het grootste deel van de 20^e eeuw zonder regels of regering heeft bestaan. Met alle opmerkelijke gevolgen van dien. 
Helemaal gaat die vergelijking niet op. Oxygen Tent kleurt weliswaar niet binnen de lijntjes, maar regisseert de boel wel degelijk heel strak. De muziek is overduidelijk schatplichtig aan bands als The Jesus Lizard en Slint, maar wordt met zo’n oprechte intensiteit gebracht dat die referentie alleen maar een aanbeveling is. Traag en zuigend laat hij de stiltes net zo hard voor zich werken als de erupties, en dat werkt. Ook de manier van vastleggen van al dit moois doet mijn Snobhart een sprongetje maken: alles wordt in één take opgenomen, met alle muzikanten die tegelijk live als band in de studio spelen. Ik ben ervan overtuigd dat je dat voelt.  
Volgens KWC zelf spelen ze “smart music for dumb people, generally at excessive volume, in dubious tunings.” Ik hou mij bij dezen graag van de domme.  

Hippotraktor – Mover Of Skies 
Het gevreesde moment, de dag die ik wist dat zou komen, is aangebroken: de Snobs hebben in al hun wijsheid een nummer uitgekozen om uit te lichten waar ik zelf geen reet aan vind. Hoewel bandnaam en afkomst bij deze onwetende Snob anders deden vermoeden, valt er bij Hippotraktor namelijk helemaal niets te lachen. Nou hoeft dat natuurlijk ook niet altijd, maar de gortdroge benadering en intellectuele pretentie van deze heren zijn voor mij wel erg lastig verteerbaar.  
“Greatness beyond all possibility of calculation, measurement, or imitation—that reaches beyond the mere conjuring of images into the realm of high art and philosophy.” Juist ja. Ik ga even mijn stevige doch vooral verstandige wandelschoenen aantrekken voor deze trip.  
Is het dan allemaal ellende? Nee hoor, muzikaal zit het gedegen in elkaar en in het eerste gedeelte van Mover Of Skies, meen ik zelfs een vleugje Motorpsycho te ontwaren, maar het is de totale afwezigheid van relativering die mij opbreekt. Nou is het historisch gezien bij deze Snob zo dat de slechtste recensies regelmatig de beste aanbevelingen waren, dus ik neem aan dat de ware prog-metalkenner al lang hoofdschuddend heeft doorgeklikt naar de Snob-o-Matic-playlist.