De Amerikaanse folk/bluegrass/countryband The Pine Hill Haints zit blijkbaar in een creatieve en productieve flow. In december 2020 verscheen het voorlaatste album van de honky tonkers uit Alabama en reeds nu is er dus een opvolger. Fans kunnen gerust zijn, zij kunnen The Song Companion Of A Lone Star Cowboy blind aanschaffen. 

Zelf omschrijft de band zijn muziek als Alabama Ghost Music. Reden is dat de muziekstijlen die The Haints combineren nauwelijks nog te horen zijn op mainstream media. Naast folk en bluegrass zijn ook blues, gospel, rockabilly en traditionele keltische muziek te onderscheiden en dat maakt de nummers enorm aanstekelijk. Tel daarbij op dat de stem van frontman Jamie Barrier grote overeenkomsten vertoont met die van de overleden frontman van The Clash, Joe Strummer, en je kunt je kunt stellen dat The Haints een gouden formule in handen hebben.

Wie bekend is met The Clash, luistert bijvoorbeeld naar Drop And Fall van The Haints. Wedden dat je zin krijgt om London Calling op te zetten? En toch valt het nummer dat duidelijk het meest rock ‘n’ roll is op The Song Companion Of A Lone Star Cowboy niet uit de toon, want er zit een subtiele onderlaag van folk in die het verbindt met de andere nummers op dit heerlijke album dat fantastisch begint met Fall Asleep, een titel die niet bij de muziek past want opgewekter dan dit wordt het niet bij wijze van spreken. Het nummer kent zo’n lange opbouw, dat je denkt met een instrumental te maken te hebben, maar vlak voor de helft worden we dan toch tekstueel getrakteerd op een verhaaltje voor het slapen gaan, al zullen we dat nog een ten minste drie kwartier moeten uitstellen, want zo lang duurt het vijftiennummers tellende album. Via de stroomversnelling die Back To Alabama heet, belanden we bij het eerste bluesnummer, Pretty Thing, een nummer dat je ook zou kunnen kennen in een uitvoering van Bo Diddley.  

The Song Companion Of A Lone Star Cowboy wordt niet alleen gekenmerkt door vele stijlen, maar ook door het gebruik van een grote diversiteit aan instrumenten. Naast gitaar, viool en mondharmonica, horen we bijvoorbeeld ook mandoline, banjo, wasbord, trombone en zingende zaag voorbijkomen. De trombone is bijvoorbeeld prominent aanwezig in Downtown Blues en de zingende zaag in de gospel traditional Wade In The Water, die zover teruggaat dat we de underground railroad moeten nemen om bij de oorsprong uit te komen. De eerste notitie van de lyrics stamt uit 1901 maar The Pine Hill Haints geven er een eigen draai aan doordat ze zingen ‘Oh, see that man dressed in black’ (oorspronkelijk was de man gekleed in het wit).  

The Pine Hill Haints leggen op hun elfde studioplaat een uitmuntende proeve van bekwaamheid af. Er is werkelijk niets oubolligs aan de nummers ondanks dat de wortels ver in het verleden reiken. Dat gezegd hebbende, kan ik – voor wie dit nog niet duidelijk was – niet anders dan het album van harte aanbevelen, want elke serieuze muziekliefhebber doet zichzelf enorm te kort door dit advies in de wind te slaan.